Miljarden internetgebruikers geven persoonlijke data weg aan bedrijven als Facebook en Google. Toch heb je wél iets te verbergen, schrijven Maurits Martijn en Dimitri Tokmetzis in hun nieuwe boek.
In hun boek Je hebt wél iets te verbergen, over het belang van privacy, beginnen auteurs Maurits Martijn en Dimitri Tokmetzis meteen met een verwijzing naar WOII. Zo willen zij aantonen hoe gevaarlijk het kan zijn als grote hoeveelheden data in verkeerde handen vallen. Ze hebben erover getwijfeld, die verwijzing met de Duitse bezetting, maar maken ’m toch. „We leven nu in een democratie, maar iedere zittende macht maakt uiteindelijk plaats voor een andere.”
Martijn en Tokmetzis, beiden journalist bij De Correspondent, vertrouwen de datahonger van overheden en bedrijven niet. Ze pleiten ervoor dat onze privacy beter beschermd wordt. En dat mensen bewuster omgaan met het verstrekken van persoonlijke gegevens. Gebruikers lijden aan ‘laksheid’: ‘We kiezen de simpelste wachtwoorden en vergeten zelfs de basaalste beveiligingsmaatregelen te nemen’.
In hun boek staan voorbeelden van mensen die de dupe werden van fouten in algoritmes. Zoals een reiziger die bij de Amerikaanse douane onterecht als verdachte wordt gekenmerkt of een meisje van elf dat ongevraagd een proefzending maandverband krijgt opgestuurd omdat de gegevens van haar sportvereniging in een commerciële database waren beland. „Rimpelingen in het systeem” noemt Tokmetzis dat, die staan voor een ‘fundamenteler’ probleem.
Wat vinden jullie van mensen die zeggen dat ze niets te verbergen hebben? Martijn: „Dan zeg ik: je weet niet waar je het over hebt. Je ziet moderne surveillance niet met het blote oog. Hoe kun je zeggen dat je niets te verbergen hebt, als je niet weet wat er over jou verzameld wordt, door wie, waarom en welke gevolgen dat voor jouw leven heeft?”
Toch zien de meeste consumenten Google en Facebook niet als een bedreiging. Martijn: „Omdat ze het niet zien. Wat we zien als we Facebook gebruiken is een gelikte site die precies doet wat we hopen. Net als Gmail of nu.nl. We zien niet hoe deze bedrijven echt werken. Als we hun ware aard zouden zien, zouden ze niet zo populair zijn.”
Alles bij de bron; NRC