"Lies spread faster than truth" zei voormalig Aartsbisschop van Canterbury Rowan Williams in een interview. Eenvoudiger had ik het niet kunnen stellen. De snelheid waarmee we vandaag communiceren via internet en sociale media maakt dat leugens en misverstanden het vaker dan ooit tevoren winnen van de waarheid. Hoe maken we het onderscheid tussen waarheid en hoax?

...Misschien kan technologie ons brein een handje helpen. Wie nieuwsfeiten, mails, informatiebronnen en andere wil dubbelchecken op hun waarheidsgehalte, kan vandaag al terecht op zogenaamde ‘fastcheckers’ als LazyTruth, Snopes, FatCheck, PolitiFact en Emergent. Maar bij Google willen ze nog een stap verder zetten. Daar buigt momenteel een team bollebozen zich over een aanpassing van hun algoritme, teneinde ooit zoekresultaten te kunnen rangschikken op basis van accuraatheid in plaats van populariteit. Het Google brein beschikt immers over onnoemelijk méér data dan het onze en zou daarmee - theoretisch - perfect in staat moeten zijn berichten te checken op hun waarheidsgehalte alvorens ze aan ons te serveren.

Zolang het al te veel inspanning vraagt om elke tweet te dubbelchecken en er geen automatische filters of algoritmes bestaan die waarheid en hoax voor ons onderscheiden, blijven we op ons onbetrouwbare brein aangewezen. Bij het consumeren van digitale informatie zit er dus niets anders op dan de kritische geest terug van onder het stof te halen en alleen daarom al hoop ik stiekem dat Google niet al te snel in zijn opzet slaagt. Want hoe fijn zou het niet zijn om onze kinderen gewapend te zien met de gave van de kritische objectiviteit, ongeacht de intelligentie van hun technologie.

Alles bij de bron; deRedactie