Is het ook niet gewoon makkelijk, al die bezoekers registreren? We zijn zo blij met een flintertje vrijheid dat we niet klagen over de prijs die we betalen... 

Het kabinet presenteert het fieldlab ook als zodanig, als zoethoudertje en pr. Om het nog ingewikkelder te maken hanteert de overheid een onderscheid tussen ‘pilots’ en ‘fieldlabs’. Die laatste moeten onderzoeken hoe evenementen ‘op termijn’ weer veilig open kunnen. De pilots geven iets meer perspectief: gaat het goed, dan kunnen er méér van zulke evenementen komen, onder de ‘Tijdelijke wet testbewijzen Covid-19’ die 1 mei moet ingaan. In beide gevallen gaat het dus om experimenten, niet om echte versoepelingen...

... Tijdelijk, op termijn: in deze crisis zijn dat signaalwoorden waarbij argwaan gepast is. Hebben we het hier inderdaad over een kortstondig, net iets minder benauwend overgangsmiddel naar onze vroegere mobiliteit? Aannemelijker is dat het helemaal geen tijdelijke overbrugging is, maar een investering, in een testmaatschappij voor onbepaalde tijd.

Die Tijdelijke wet testbewijzen kan in de praktijk best eens niet zo heel tijdelijk zijn. Kijk alleen maar naar het vanzelfsprekende gemak waarmee de tijdelijkste aller maatregelen keer op keer in reprise gaat, zonder bewezen succes: de avondklok. De experimentele CoronaCheck-app moet vanaf juni ook als toegangsbewijs na vaccinatie gaan werken. Ook dat is heus niet voor één maandje....

...De onderliggende kwestie is deze: veel van wat we nu beslissen gaat langdurige invloed hebben op de inrichting van onze samenleving. ....er moet ook een moment zijn waarop we verklaren dat we klaar zijn. Dat is bij het zetten van de laatste prik. Dan zetten we de schaar in al het loopgips...

...En dan nog zullen er instanties zijn die kermen: kijk nou uit, het is nog niet veílig! De Peruaanse variant, de Nieuw-Caledonische…! En is het ook niet gewoon makkelijk, alle bezoekers registreren? Voor het geval er een nieuwe uitbraak van iets is, of een onvoorziene calamiteit?

Al die stemmen moeten we negeren, als we geen samenleving willen die alle gezondheidsrisico’s denkt uit te bannen met het optuigen van controlepoortjes en restricties. Als het om ons dagelijks leven gaat (school, werk, openbaar vervoer) is de weerstand vermoedelijk wel sterk genoeg. Het gevaar zit hem bij al die leukere, net iets minder essentiële uitjes, bij de plekken van uitbaters met elk hun eigen deurbeleid.

Die fieldlabs maken ons zo dolblij met een flintertje van onze vroegere vrijheid dat we allang niet meer tegen elkaar durven te klagen over de prijs die we ervoor betalen. Voor vakanties en festivals nemen we het loopgips voor lief. Ook al begint het steeds meer te lijken op een permanente brace, we doen alsof het ons zit als gegoten.

Alles bij de bron; NRC