Plots staat er een duur telefoonabonnement op je naam en zijn er spullen besteld bij webwinkels waar je werkelijk geen weet van hebt. Een vergissing? Nee, erger: iemand is met je identiteit aan de haal gegaan. Wat moet je dan?..

...Op aanraden van Het Centraal Meldpunt Identiteitsfraude en -Fouten (CMI), een initiatief van de Nederlandse overheid, deed ze aangifte bij de politie. Dat hielp haar aan te tonen dat ze de abonnementen nooit zelf had afgesloten. De volgende stap was het aanvragen van een nieuw paspoort en rijbewijs, zodat de oude ongeldig werden en dus niet langer door de identiteitsdieven misbruikt konden worden. Hoe die boeven haar persoonlijke gegevens in handen kregen, weet ­Colijn niet. Ze vermoedt dat een kopietje van haar paspoort, dat ze ooit achterliet bij een wat schimmig autoverhuurbedrijf, een eigen leven is gaan leiden. Het duurde een half jaar voordat Colijn van alle blaam was gezuiverd...

...Helen van der Sluys, coördinator van het CMI adviseert en begeleidt samen met haar collega’s op het ministerie van Binnenlandse Zaken slachtoffers van identiteitsfraude. Wie slachtoffer is of denkt te zijn, kan op de website van het CMI een formulier invullen. Na ontvangst neemt een medewerker van het meldpunt contact op met het slachtoffer en maakt een analyse van het probleem. Van der Sluys: ,,Het opbouwen van een dossier is belangrijk om aan te tonen dat jij als slachtoffer niet de fraudeur bent.’’

Daarbij is ook een aangifte bij de politie vereist. De meeste politiebureaus weten er inmiddels goed mee om te gaan, sinds 2014 is identiteitsfraude namelijk als zelfstandig delict aangemerkt. Je kunt overigens niet online aangifte doen van de gevolgen van identiteitsfraude, daarvoor moet je echt naar het politiebureau. ,,Aangifte doen wil wel eens lastig zijn, omdat niet alle politiebureaus hierop zijn ingericht’’, zegt Vermeulen. ,,Maar houd voet bij stuk, de politie is verplicht je aangifte op te nemen.’’

Volgens Van der Sluys lukt het in de meeste gevallen van identiteitsfraude om de geleden schade te verhalen. ,,Maar het is wel een tijdrovende en frustrerende bezigheid om te moeten aantonen dat je onschuldig bent.’’

Alles bij de bron; AD