Toen tien jaar geleden plots een deurwaarder bij haar aanbelde, bleek dat iemand de identiteit van Chantal had gestolen en op haar naam veel schulden had gemaakt, die zíj moest aflossen. "Ik werd behandeld als een crimineel."

"Dat bijna niemand mij geloofde dat ik écht niet zelf al die schulden had gemaakt, dat vond ik nog het ergste. Deurwaarders geloofden mij niet  maar ook mensen in mijn omgeving dachten soms dat het allemaal mijn eigen fout was. Soms ging ik daardoor bijna aan mezelf twijfelen. Onzin natuurlijk. Maar het vreet aan je, als je plots tot aan je nek in de schulden zit zonder dat je er iets aan kunt doen."

"Ik had mijn leven prima op de rit, tot die noodlottige dag in 2012. Op een middag werd er aangebeld. Nietsvermoedend deed ik open, en tot mijn verbazing stond er een deurwaarder op de stoep die beslag kwam leggen op mijn auto.

De reden: ik had zogenaamd mijn zorgverzekering al anderhalf jaar niet betaald, daardoor stond er een bedrag open van veertienduizend euro. Het tolde in mijn hoofd en het zweet brak me uit bij het horen van dat enorme bedrag."

"Ik snapte er niets van, ik had altijd netjes mijn verzekering betaald en nooit een aanmaning gehad. Ik liet mijn afschrijvingen aan de deurwaarder zien als bewijs, met mijn polisnummer. Toen bleek er een tweede verzekering te zijn afgesloten op mijn naam, maar met een ander polisnummer en adres. Iemand anders had dus mijn identiteit gebruikt.

Gestrest belde ik met mijn zorgverzekeraar. Ergens had ik toen nog goede hoop dat dit misverstand snel rechtgezet kon worden. Een administratief foutje dat eenmaal opgehelderd, weer even makkelijk zou verdwijnen."

"Maar zo werkte het niet. De zorgverzekeraar wilde niet met mij in gesprek omdat de zaak was overgedragen aan het incassobureau. Het adres waarop die tweede verzekering was afgesloten konden ze mij niet geven in verband met de privacywetgeving. De daders die mijn identiteit hadden gestolen, werden dus beter beschermd dan ik zelf."

"Vanaf dat moment ging het van kwaad tot erger. Om de haverklap stond er een deurwaarder op de stoep met nieuwe aanmaningen. Niet alleen vanuit instanties, maar ook van postorderbedrijven. Het betrof allemaal onbetaalde rekeningen voor dingen die ik nooit besteld en ontvangen had. Ik werd er wanhopig van."

"Natuurlijk zocht ik hulp. Bij mij is het waarschijnlijk misgegaan toen ik een nieuwe telefoon kocht. Toen deze werd bezorgd, werd aan de deur mijn identiteitsbewijs gescand. Die scan is in de verkeerde handen gevallen.

Een fraudebureau kon achterhalen dat de IP-adressen waarmee bestellingen op mijn naam gedaan zijn, afkomstig zijn uit landen rond de Middellandse Zee. Ik was dus echt slachtoffer geworden van een bende."

"Inmiddels had ik een schuld van meer dan tachtigduizend euro op mijn naam staan. Zes keer stapte ik naar de politie, en zes keer werd ik weggebonjourd zonder dat ik aangifte kon doen. Ze pakten de zaak niet op en gingen niets onderzoeken, want wie kon garanderen dat ik niet zelf die schulden had gemaakt? Ik moest maar met bewijs komen.

Dat was echt een shock, ik dacht dat de politie er was om burgers te beschermen. Maar ik werd gezien als een crimineel. Continu moest ik mezelf verdedigen."

Ik begon een nieuw bedrijf en werkte snoeihard om alles af te betalen. Langzaamaan werd ik opener over mijn situatie. Lange tijd schaamde ik me, omdat zoveel mensen dachten dat ik het zélf had veroorzaakt. Alleen mijn man bleef in mij geloven. Beetje bij beetje besefte ik dat ik me nergens voor moest schamen, en dat ik hier zonder hulp niet uitkwam."

"Online deed ik mijn verhaal en een onbekende las over mijn situatie en heeft toen financiële hulp aangeboden. Dankzij haar steun en natuurlijk mijn eigen aflossingen ben ik sinds twee maanden uit de schulden. Mentaal komt de klap nu pas. Maar ik krijg daar hulp voor en ik heb goede hoop dat ik me gauw beter ga voelen."

"Dit wil ik nooit meer meemaken en ik doe er alles aan om dat te voorkomen. Ik ben nu heel voorzichtig en laat niemand een kopietje of scan van mijn ID maken. Bij een nieuwe telefoon moet dat wel, maar dan maak ik een foto van het identiteitsbewijs van de medewerker.

Online vul ik nergens het documentnummer van mijn paspoort in, want een hacker heeft die gegevens zo te pakken. Iedereen denkt: dit kan niet, zoiets gebeurt mij niet. Maar jaarlijks worden in Nederland meer dan tweehonderdduizend mensen slachtoffer van identiteitsfraude. Het kan echt iedereen gebeuren als je even niet oplet."

Alles bij de bron; RTL