De Europese Unie werkt aan een nieuwe wet om de digitale verspreiding van kinderporno te bestrijden. Dat is lovenswaardig en nodig ook, maar het toelaten van screening van het sociale mediaverkeer is een verkeerde oplossing. De prijs voor chat control is te hoog en de technologische ontwikkeling is nog te beperkt voor een feilloze toepassing.

Deskundigen, politici en zelfs belangenorganisaties vinden het permanent meespieken met communicatiediensten zoals Whatsapp en Tiktok om kinderpornografisch materiaal op te sporen, een paar stappen te ver. Geen bericht ontkomt aan het allesziende oog en de inbreuk op de privacy is kolossaal. Het doel heiligt in dit geval niet het middel.

Kenmerk van het (sociale) berichtenverkeer is juist dat gebruikers vrijelijk met elkaar kunnen communiceren. Elk bericht wordt versleuteld om pottenkijkers buiten te sluiten. Het EU-voorstel maakt toch een spiekmomentje mogelijk voordat deze versleuteling plaatsvindt. Dat momentje is te vergelijken met een postbode die, voordat de brief in de bus glijdt, even snel de envelop opent om de inhoud te lezen. Dat is met de post ondenkbaar, dus in het digitale berichtenverkeer ook.

...De wens is de vader van de gedachte, maar zolang een nieuwe wet niet waterdicht voldoet, mag die niet tot uitvoer worden gebracht. Zelfs niet voor het opsporen van kindermisbruik.

Alles bij de bron; LeidschDagblad