In hoeverre zijn we ons ervan bewust dat we naast ‘superhandige’ apps, op hetzelfde moment ons hele privéleven op straat gooien? Onlangs werd ik keihard met mijn neus op de feiten gedrukt. Lees en huiver…
Een paar weken geleden zag ik de schokkende, maar tegelijkertijd ontmaskerende documentaire genaamd ‘Addicted to My Phone’. In de documentaire wordt duidelijk dat we continu bespioneerd (kunnen) worden. Op onze smartphone hebben we allemaal verschillende apps geïnstalleerd die ons leven aangenamer maken. Er staan duizenden apps in de Google Play en de App Store die we vaak gratis en met een druk op de knop kunnen downloaden, maar hoeveel mensen lezen de gebruikersvoorwaarden daadwerkelijk? Zonder dat we het weten, geven we de apps en bedrijven achter de apps toestemming tot ons privéleven.
In de Deense documentaire wordt een zaklamp-app ontwikkeld om aan te tonen hoe er op slinkse wijze toegang tot je privégegevens wordt verkregen. Deze app heeft dezelfde toegang tot de smartphone als Facebook. Het wordt al vrij snel duidelijk dat deze app toegang vraagt voor 30 verschillende zaken, zoals jouw camera of microfoon en daarnaast een bepaald handelingsrecht om deze te gebruiken.
Als je een app installeert met dezelfde rechten als Facebook, in dit geval een onschuldige zaklamp-app, geef je automatisch toegang tot al je berichten, foto’s, contacten, microfoon, camera, locatie en veel andere gegevens. Die toelating gaat vaak verder dan we ons kunnen indenken. De app kan, op het moment dat we hem gebruiken, alle bovenstaande zaken bekijken en inschakelen en deze informatie vervolgens naar een server sturen.
De makers van de app in de documentaire laten zien dat ze op elk moment van de dag de camera van je telefoon kunnen aanzetten. Ook kunnen ze de microfoon aanzetten en onze dagelijkse gesprekken opnemen. Deze gegevens blijven daar staan, ook al verwijderen we de app weer.
Na het zien van deze documentaire ben ik privé in ieder geval een stuk voorzichtiger geworden en zie ik in dat verandering ook vanuit ons als vakgenoten moet komen. Data verkregen op deze geniepige wijze moeten we als branche gewoon niet willen. Nieuwsgierig geworden? Kijk de documentaire!
Alles bij de bron; Adformatie