Vaak wordt de discussie over online privacy gereduceerd tot een discussie over een cookieverbod, of meer algemeen, een verbod op het opslaan van gegevens op de computer van de websitebezoeker. Aangezien je ook door je IP-adres en je browserconfiguratie kunt worden herkend, is dat echter niet afdoende om bescherming tegen tracking te bieden. Het door Stanford voorgestelde do-not-tracksysteem biedt een uitstekende methode om je als consument te verzetten tegen tracking, zonder dat technische kennis is vereist en zonder dat je zelf een lijst van adressen van trackingbedrijven moet bijhouden.

Lees alles bij de bron; BOF

Security weet te melden;

Het World Wide Web Consortium (W3C) heeft Microsofts inzending voor een internetprivacy standaard deze week geaccepteerd en gepubliceerd. Het gaat om maatregelen die het ongewenst online volgen van consumenten moeten voorkomen. Het betekent niet het einde van advertenties en banners.

De Web Tracking Protection van W3C, gebaseerd op IE9's Tracking Protection functionaliteit is een goede stap voorwaarts een browser-header die de website laat weten dat de gebruiker niet gevolgd worden.

En op AdManager een artikel over het Nederlandse wetvoorstel

Belangrijk onderdeel van deze wetswijziging is de zogenaamde ‘cookie-bepaling’: de gebruiker moet ondubbelzinnige toestemming geven voor het plaatsen van cookies. In de consultatie voor dit wetsvoorstel heeft IAB aangedrongen op het verlenen van toestemming via de instellingen van de browser. De minister heeft in zijn wetsvoorstel dat in november 2010 naar de Tweede Kamer is gestuurd, aangegeven dat die toestemming inderdaad via de browser verkregen kan worden.