Ooit stond de auto symbool voor vrijheid, maar anno 2020 lijkt onze heilige koe vooral een mooie dataverzamelaar. Autofabrikanten, maar ook andere partijen gedragen zich als ‘big brothers’. Privacybewakers willen die datalust aan banden leggen. Maar of er een weg terug is?

....Autorijden is niet meer een pleziertje, zoals vroeger. Dat komt allemaal door de boordcomputer die veel gegevens vastlegt en doorstuurt naar de fabrikanten. Vaak zonder dat we het zelf weten. De automerken zijn niet erg happig om te vertellen wat ze precies met al die data doen.

Het Financieele Dagblad zit er al een tijdlang bovenop. Dat komt mede omdat de toezichthouders die waken over de privacy van de Europeanen, de digitale datalust van de autobranche aan banden willen leggen. Zo’n moderne, slimme auto kan zelfs de grondrechten van de mens ondermijnen, stelt Aleid Wolfsen...

...U kunt wel zeggen, hohoho, ìk ben de baas over die data. En dan zeg ik, ja dus...? Het is net als met plassen in een grote rivier. Ja, het is van u. Maar zie het er maar eens weer uit te krijgen. Van veel data weten we niet wat ermee gebeurt. Daarin zijn we grenzeloos naïef. Ons complete bestaan is handelswaar. Dat gaat ook nooit meer veranderen. Van u bestaat een digitale variant die zwerft tussen de duizenden datacenters op de planeet. Hoe slimmer de algoritmes, hoe meer er van die data aan elkaar geknoopt kunnen worden. De koper van uw data is al geboren.

Alles bij de bron; Tubantia