Never waste a good crisis is een bekend adagium, en zeker eentje dat minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon goed begrepen heeft. In tijden van terreurdreiging, vermeende identitaire onrust en migratiestromen is inspelen op angst altijd politiek rendabel. Net daarom moeten we de vraag durven stellen of het evenwicht tussen vrijheid en veiligheid vandaag niet dreigt zoek te raken. Proportionaliteit heet dat in de rechtspraak.

Gewapend bestuur, aanvallen op wereldvreemde rechters, het afnemen van de nationaliteit en nu dus ook vingerafdrukken op de digitale identiteitskaart (eID)... het zijn allemaal maatregelen die de macht van de staat trachten te vergroten. Niet elke machtstoename hoeft slecht te zijn, een overheid moet immers de publieke orde kunnen garanderen. Maar een overheid mag daarbij het hoogste goed van de samenleving niet uit het oog verliezen.

Dit hoogste goed is vrijheid. De vrijheid om je leven vorm te geven. Je doelen te bepalen. Je te emanciperen. Desnoods weg van de klassieke paden. Daarom is het beroven van de vrijheid de zwaarste straf in een open samenleving. Deze vrijheid moeten we koesteren. Want ze is onderhevig aan vele externe invloeden...

...Zeker wanneer de politieke machthebbers plots minder respect aan de dag leggen over hoe men individuen en/of hun data behandelen. Vandaag de dag worden we in België nog altijd bestuurd door min of meer liberaal-democratische politici. Polen en Hongarije tonen echter hoe snel dit kan omslaan. Ik zou niet graag wakker worden in een samenleving zonder privacy die geleid wordt door een Orban-figuur. Exact daarom is respect voor de private levenssfeer een dam tegen potentiële politieke willekeur. Juist daarom zou een overheid die vaak over 'normen en waarden' spreekt een voorbeeldrol moeten spelen in de omgang met privacy. Zonder voorbeeldrol heeft een overheid trouwens weinig recht van spreken ten opzichte van private spelers.

Alles bij de bron; Knack