Dat er iets aan de hand moest zijn, werd me wel duidelijk toen ik binnen een paar dagen meer Nobelprijswinnaars tegenkwam dan redelijkerwijs te verwachten was. Het bericht dat computerhackers hadden ingebroken op de website van het Nobelcomité voor de Vrede bracht een dag later opheldering...

...Terwijl op hetzelfde moment de kranten toch bol stonden van het stelen van identiteit en het afhandig maken van biometrische gegevens. Het intellectuele debat over identiteit mocht dan gaan over Geert Wilders en Al-Qaeda als voornaamste gevaren, de echte dreiging kwam intussen van Google en van het Nederlandse paspoort.

Maar haal ik daar niet twee begrippen van identiteit verschrikkelijk door elkaar? Ja. En nee. Die twee begrippen hangen namelijk nauw samen: dat werd toevallig net dezelfde dag mooi uitgelegd in een krantenartikel over de Staatscommissie Grondwet....

...Zo is het vastleggen van identiteit opeens veel tirannieker geworden. Je paspoort zegt niet alleen meer dat je het bent, maar ook wat en wie je bent. Je hoeft maar een paar dagen de krantenkoppen te volgen of je weet welke data de overheid inmiddels vastlegt. ‘Justitie wil makkelijker bij bankgegevens burgers’, ‘Nergens zoveel telecomgegevens opgevraagd als in Nederland’. En anders dan in andere landen wil de Nederlandse overheid de biometrische gegevens uit ons paspoort gaan opslaan in een centrale databank.

Lees de hier volledige column van Marjolijn Februari