Privacy
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
...In Nederland is Azië het angstbeeld. Aleid Wolfsen, voorzitter van de Autoriteit Persoonsgegevens, vindt dat de coronacrisis geen ‘opmaat mag worden naar een bigbrothermaatschappij’. Een maand later doet hij er een schepje bovenop: ‘We willen niet over een paar maanden wakker worden in een samenleving met een soort Chinese toestanden, waarin de werkgever voortdurend met je meekijkt en zelfs je zorggegevens kan inzien en daaraan allerlei consequenties kan verbinden.’ Aanleiding voor deze zorg om ‘Chinese toestanden’ waren berichten dat Nederlandse werkgevers de lichaamstemperatuur van hun werknemers opmeten voordat zij naar binnen mogen.
Dergelijke waarschuwingen klinken logisch. Of slaan Nederlanders door in de waarde die ze hechten aan persoonlijke gegevens, ook als de inzet ervan misschien kan helpen bij een effectieve bestrijding van een pandemie?..
...Europeanen vinden privacy misschien wel té belangrijk, denken de Hongkongse filosofen Yuk Hui en Pak-Hang Wong. Om het verschil tussen Aziatische en westerse ideeën over privacy te kunnen begrijpen, zeggen Wong en Hui, moeten we eerst 2500 jaar terug in de Aziatische geschiedenis. Toen legde de Chinese filosoof Confucius de fundering voor wat nu nog steeds het dominante denken is in China, Korea, Singapore en Japan. Wie je als mens bent, definieer je niet in je relatie tot God of tot jezelf, maar in relatie tot de mensen om je heen.
In westerse landen is het al sinds de Oude Grieken gebruikelijk om in termen van ‘privé’ en ‘publiek’ te denken. Daar ligt het zaadje van de westerse ideeën over privacy. In de Aziatische geschiedenis komt het onderscheid tussen ‘privé’ en ‘publiek’ nauwelijks voor, zegt Hui.
Wong hoopt als technologie-ethicus vooral dat de twee waardensystemen met elkaar ‘in gesprek’ gaan, zodat Aziatische landen kunnen leren van Europese en vice versa. Maar hij blijft licht sceptisch over de mate waarin de culturen zich aan elkaar zullen aanpassen, na zo’n lange geschiedenis van denken. Zeker de situatie in China stemt Wong somber. Het land wil een ‘eigen internet’ bouwen, legt hij uit, volledig afgeschermd van westerse websites. ‘Dat bevordert het gesprek natuurlijk niet.’
Alles bij de bron; Volkskrant [Long-Read]
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
In de plannen voor na de coronalockdown zijn maar weinig zaken heilig. Plannetjes, proefballonnetjes en noodgrepen van werkgevers, winkels, horeca of overheid laten vooral zien hoe wanhopig we proberen de crisissituatie sneller achter ons te laten dan wellicht verantwoord is.
Privacy en rechten liggen van alle kanten onder vuur, ook vanuit de overheid. De kabinetsplannen om in recordtijd corona-apps te ontwikkelen, vielen al door de mand vanwege openlijke en verborgen privacyzonden bij de opzet en ontwikkeling ervan. En deze week zei Onderwijsminister Ingrid van Engelshoven dat studenten moeten accepteren dat ze digitaal worden gevolgd bij online examens. “In deze tijd moet iedereen soms dingen accepteren die we minder prettig vinden.” Dat is dezelfde overheid die nog geen twee jaar geleden pal stond voor strengere Europese privacyregels.
Aan alle kanten wordt aan verworvenheden getornd. Wie aan de Zuidas flexkantoor Tribes binnenstapt, wordt door een warmtecamera onder vuur genomen. Is de temperatuur te hoog, ‘dan wordt men verzocht huiswaarts te keren’. Wie bezwaar maakt, wordt op verzoek nog eens getemperatuurd. Volgens de topman van Tribes is het toegestaan, omdat er geen gegevens worden opgeslagen en slechts de temperatuur wordt getoond.
Aleid Wolfsen van privacywaakhond Autoriteit Persoonsgegevens (AP) denkt daar heel anders over; “Een ondernemer mag geen dokter spelen. Dit is een ernstige overtreding van de privacywet. Als dit gebeurt, zullen we handhaven. Vaak denken werkgevers dat ze dit wel mogen als ze toestemming krijgen, maar in een arbeidsrelatie is geen sprake van gelijkwaardigheid. Een werknemer kan zich onder druk gezet voelen om toestemming te geven.”
In het coronakantoor dat een vastgoedadviseur aan de Zuidas heeft ingericht, kan met sensoren worden gezien of er niet te veel mensen bij de koffieautomaat staan. “In het volgen van mensen zitten best gevoeligheden,” erkent de bedenker. “We doen het op vrijwillige basis en zien alleen de stromen, niet de mensen zelf.”
“Natuurlijk willen we allemaal zo snel mogelijk weer aan het werk. Maar we willen niet over een paar maanden wakker worden in een samenleving met Chinese toestanden, waarin de werkgever voortdurend met je meekijkt, zelfs je zorggegevens kan inzien en daaraan allerlei consequenties kan verbinden.” aldus Wolfsen.
Alles bij de bron; Parool
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
Over de hele wereld nemen overheden vergaande maatregelen om corona onder de duim te krijgen. Daarbij wordt de inzet van digitale middelen als drones, camera’s, gezondheidsapps en telecomdata niet geschuwd. Ook in Nederland. Privacybaas Aleid Wolfsen van de Autoriteit Persoonsgegevens houdt het scherp in de gaten. ,,Fantastisch aan de ene kant wat technologie ons brengt, maar aan de andere kant is het levensgevaarlijk dat wat er gebeurt.” ...
....Maakt u zich, als baas van de privacywaakhond, zorgen over de coronamaatregelen?
Aleid Wolfsen: ,,Het is bijzonder en historisch wat we nu meemaken. Wat ik mooi vind, is hoe de meeste mensen zich verrassend snel naar de nieuwe omstandigheden zetten. Maatregelen worden breed gedragen en dat is fantastisch. Tegelijkertijd is het logisch dat we nadenken over de gevolgen, zoals tracking van mensen. De grote kunst is om balans te houden tussen privacynormen en de veranderende omstandigheden.’’
....U zegt verrassend, maar is het ook niet zorgwekkend hoe makkelijk mensen meegaan in die stroom?
,,De neiging die de meesten van ons hebben, is om de kwetsbaren en ouderen te beschermen. Je ziet dat mensen heel bereidwillig zijn en dat zij hun bedrijf ten dienste willen staan. Tegelijkertijd moeten we niet naïef of onnadenkend zijn.’’
Wat dan wel?
,,Juist nu moeten we extra scherp zijn. Blijf de baas over je eigen gegevens. Als de crisis straks achter de rug is, kun je tegen je werkgever zeggen: ‘Dit heb ik onder die omstandigheden met je gedeeld, maar ik wil dat die info niet opgeslagen of gebruikt wordt’. Zoiets als het recht op Google om vergeten te worden. Ik kan iedereen aanraden om straks terug te kijken en te zien of je niet teveel gegevens hebt gedeeld. De kernwaarde is: jij bent de beheerder.’’...
...,,Het paradoxale is dat we heel nobel en goed meedenken over vrijwillig thuisblijven, maar tegelijkertijd ook grip moeten houden op onze privacygegevens. Daar moeten we alert en scherp op zijn. Fantastisch aan de ene kant wat technologie ons brengt, maar aan de andere kant is het levensgevaarlijk wat er gebeurt. Het zijn twee uitersten en die zijn nog nooit zo dicht bij elkaar geweest als nu.’’
Alles bij de bron; AD
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
Jurist Lokke Moerel, gespecialiseerd in privacy en cyberveiligheid, staat op de bres voor betere online privacy. En ze heeft daar originele oplossingen voor. Als een bedrijf teveel data verzamelt en deze misschien ook doorverkoopt en daar oneerlijk voordeel van heeft in de concurrentiestrijd, dan moet een concurrent hiertegen bij de rechter kunnen optreden. Sneller en effectiever dan nieuwe wetgeving...
...Ze verwacht dat er normen zullen groeien waardoor consumenten er op den duur vanuit kunnen gaan dat in privacy-policies geen onfatsoenlijke bepalingen zullen staan.
Alles bij de bron; BNR
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
Je wordt geïdentificeerd door slimme camera’s, die precies bijhouden waar je bent en wie je ontmoet. Je contact met anderen wordt nauwgezet in de gaten gehouden en geprofileerd. Cashgeld is er niet meer. Al je betalingen zijn inzichtelijk en worden gecategoriseerd. Er is bekend wanneer je opstaat, waar je heen gaat, wat je eet, en hoe je ontspanning zoekt. En met een beetje ongeluk krijg je een vlaggetje bij je naam omdat algoritmes een onheilspellende toekomst voorspellen op basis van de data die je produceert.
Klinkt vergezocht? In China wordt hard gewerkt aan de totstandkoming van deze situatieschets. Een niet te stoppen zucht naar totale controle over geld, denkwereld, en gedrag, gefaciliteerd door nieuwe technologie...
...Het zal geen toekomstbeeld zijn waar je warm van wordt. En zo’n vaart zal het in ons kikkerlandje niet lopen, toch?
Misschien heb je gelijk. Er zijn grote cultuurverschillen tussen China en Nederland, onder andere op het gebied van privacy. Maar ook in Nederland zie je dat aan de poten van privacy wordt gezaagd. Wat te denken van het verbod op cashbetalingen boven de 3000 euro? Of het IMF dat concreet nadenkt over diep negatieve rentes via de introductie van digitale valuta? En de Europese Centrale Bank die bezig is met een CBDC, de digitale euro?
Laten we ook eens kijken naar het gebruik van camera’s. In absolute aantallen is China koploper, met een kleine 200 miljoen geïnstalleerde apparaten. Op nummer 2 staat de Verenigde Staten, met 50 miljoen CCTV’s. En welk land vinden we op nummer 9, met 1 miljoen camera’s? Juist, ons kleine Nederland. Als we het aantal camera’s normaliseren per 100 inwoners stijgen we zelfs naar nummer 5, met 5,8 camera’s per Nederlander.
In China worden al die camera’s vrij expliciet gebruikt voor grootschalige controle. Toch niet in Nederland? Tja, erg open is men daar niet over, maar bij navraag blijkt het gezichtsherkenningsnetwerk van de Nederlandse recherche zich snel te ontwikkelen. Burgers worden bij die ontwikkeling nauwelijks betrokken.
Hoe ver de techniek is in Nederland? Luuk Spreeuwers, universitair hoofddocent Biometrie; “Er worden al proeven gedaan met bodycams met gezichtsherkenning erop. Zo’n cameraatje kan met een beetje processing power beelden vergelijken met een lokale lijst mensen die geweerd moeten worden.”
Het gaat te ver om nu te stellen dat Nederland een surveillancestaat is met lak aan privacy. Maar de ingrediënten liggen er, en de strijd tussen (het gevoel van) veiligheid, controle, en privacy wordt steeds heviger. Een strijd die grotendeels voorbij gaat aan de burgers zelf, volgt uit een rapport van Rand Corp. Keer op keer blijken burgers niet te zijn ingelicht door hun overheid over de installatie van een gezichtsherkenningssysteem, ondanks dat het voor hen concrete gevolgen kan hebben.
Gelukkig hebben we in Nederland privacywetgeving, waakhonden die daarop toezien, belangenorganisaties die maatschappelijke kwesties bespreekbaar maken, en mensen die zich hier buitengewoon verantwoordelijk voor voelen.
Alles bij de bron; LekkerCryptisch
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
“Ik heb niks te verbergen”, stelt Ronald Sørensen in zijn column van 8 december 2019. In deze column pleit hij ervoor om privacywetten opzij te schuiven bij misdaadbestrijding. Zo ziet hij heil in uitgebreider cameratoezicht en een verplichte DNA-bank. Zodat iedereen altijd gevolgd en opgespoord kan worden. Iemand die niks te verbergen heeft, heeft maling aan privacybescherming, betoogt hij.
Ik ben het met de heer Sørensen eens dat misdadigers opgepakt moeten worden. Echter, het medicijn moet niet erger zijn dan de kwaal. Sørensen stelt namelijk voor dat de overheid alles van ons mag weten en moet kunnen gebruiken om misdadigers op te sporen. Dat moeten we niet willen toestaan. Privacy is een grondrecht en dient goede – wettelijke -bescherming. Privégegevens zijn primair van de privépersoon. Als liberaal sta ik voor een overheid die ten dienste staat van haar inwoners en niet andersom. De overheid heeft de autonomie van haar burgers te respecteren. Uit principe maar ook vanuit de wetenschap dat de overheid feilbaar is...
...Veiligheid is belangrijk om in vrijheid te kunnen leven. Onvrijheid om in veiligheid te kunnen leven is het paard achter de wagen spannen.
Alles bij de bron; Dagblad010
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
...U bent lid van de Cybersecurityraad, die de regering adviseert en erop hamert dat de cyberveiligheid beter moet. Toch blijven dit soort problemen telkens weer de kop opduiken.
‘Vergeleken met een paar jaar geleden is er meer bewustzijn, maar we zijn er inderdaad nog lang niet. Met cybersecurity is het op beleidsniveau soms net als met het milieu: iedereen roept hoe belangrijk het is, maar het lijkt wel of er eerst iets goed mis moet gaan voordat er echt actie komt.’
In een TEDx presentatie op YouTube fileert u de makers van apps en websites die gebruikers vragen hun ellenlange voorwaarden te accepteren. Wat is daar zo erg aan?
‘De gebruiksvoorwaarden van YouTube tellen 18.357 woorden. Macbeth van Shakespeare telt 17.121 woorden. Denkt u echt dat mijn kinderen voordat ze op ‘oké’ klikken eerst een tekst zo lang als Macbeth gaan lezen? Niemand doet dat. En dus hebben mensen geen idee waarmee ze akkoord gaan, wat die apps allemaal van je bijhouden. Vanochtend op Buienradar gekeken? Dat is een app van RTL. Dan gingen je gegevens door naar alle RTL-bedrijven en de uitgevers waarmee RTL samenwerkt, zoals Sanoma, de Telegraaf-groep en ook de uitgever van de Volkskrant zelf, DPG Media. Je gegevens gaan verder naar 248 advertentienetwerken en alle socialemediabedrijven.’
Moet ik me daar nou druk om maken?
‘Ja dus. Mensen denken vaak: ik heb niks te verbergen, wat kunnen ze nou met mijn likes en surfgedrag? Het gaat niet om die banale gegevens, maar wat je daaruit met kunstmatige intelligentie kan afleiden. Ze kunnen op basis van deze gegevens een inschatting van je persoonlijkheid maken en zelfs je real-time emotionele gemoedstoestand inschatten, of je angstig, depressief, of geagiteerd bent. Het Cambridge Analytica-schandaal was wat dat betreft een wake-upcall. Uiteindelijk had dit bedrijf van veel Amerikanen vier- tot vijfduizend datapunten, waardoor ze niet alleen hun politieke voorkeur wisten, maar ook wie te beïnvloeden was en zelfs op welk onderdeel. Hoe meer je over iemand weet, hoe makkelijker je hem of haar kunt manipuleren.’
...‘Ik ben niet tegen gepersonaliseerde digitale diensten zolang de gegevens alleen worden gebruikt om die dienst te leveren en te verbeteren. Maar ik wil niet dat die data vervolgens de hele wereld over gaan en ik er geen controle meer over heb.... Mag ik in dat verband iets zeggen over de website van de Volkskrant?’
‘Jullie schrijven geregeld kritisch over grote techbedrijven die onze privacy te grabbel gooien. Terecht. Maar dan nu de site van de Volkskrant, die heeft een cookiemuur, waardoor ik alleen op de site kan als ik alle cookies accepteer. De krant plaatst vervolgens tientallen cookies die informatie, zoals welke artikelen ik lees, doorsluist naar externe advertentiebedrijven, waaronder die van Google en Facebook. Na eerdere kritiek hebben jullie nu een cookieverklaring, onderaan verstopt, met een link waar een betalende abonnee de digitale versie van de papieren krant kan lezen, zonder dat tracking cookies worden geplaatst. Zelfs de abonnee die deze optie vindt, moet dus nog steeds naar de website voor het laatste nieuws, en heeft daar geen optie de tracking cookies uit te zetten. Het is in strijd met de wet, maar ik vind het vooral Volkskrant onwaardig. Wél kritisch schrijven over Cambridge Analytica en Facebook, maar ondertussen zelf alle informatie van bezoekers van jullie site klakkeloos doorgeven.’
Alles bij de bron; Volkskrant
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
Vorig jaar is de nieuwe privacywet AVG ingegaan die onze privacy beter moet beschermen. Zo mag een callcenter je alleen bellen als je daarvoor toestemming hebt gegeven. En bedrijven mogen niet zonder jouw toestemming je contactgegevens met anderen delen. Maar hoe zit dat nu als je ziek wordt? Dan vindt er een uitwisseling van medische gegevens plaats. Hieronder vertellen we welke gegevens wel en niet gedeeld mogen worden en met wie.
Je werkgever wil graag informatie over je situatie. Wees je ervan bewust dat hij jou alleen de volgende vragen mag stellen:
- waar en hoe je te bereiken bent
- hoe lang je verzuim gaat duren
- hoe het zit met je lopende afspraken en werkzaamheden
- of je verzuim door een bedrijfsongeval komt
Dat betekent dat je werkgever niet mag vragen:
- wat je precies mankeert
- wat de oorzaak is
- welke werkzaamheden je wel/niet kunt doen
- of het te maken heeft met je privéleven
Ook mag de werkgever de arbodienst of bedrijfsarts inschakelen. Bijvoorbeeld om een oordeel te geven over welke werkzaamheden je (nog) wel kan doen.De bedrijfsarts mag daarvoor deze gegevens verzamelen om een goed oordeel te kunnen vormen over jouw arbeidsongeschiktheid en re-integratie;
- medische gegevens die hijzelf verzamelt
- medische gegevens van de behandelend arts (als jij hiervoor schriftelijk toestemming heb gegevens)
Niet alle informatie mag hij delen met je werkgever. Dit mag de bedrijfsarts wel delen:
- welke werkzaamheden je nog wel/niet kunt uitvoeren
- welke invloed dit heeft op het type werk dat je doet
- de verwachte duur van het verzuim
- advies over werkaanpassingen en -voorzieningen
Jouw privacy is heel belangrijk en moet je goed beschermen. Ben je ziek en krijg je een oproep voor de bedrijfsarts? Dan is het belangrijk te weten welke medewerkers van de arbodienst contact met je mogen hebben over je ziekte. En wat ze wel of niet met je mogen bespreken. Download onze brochure voor meer informatie.
Alles bij de bron; FNV
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
Persoonlijke digitale gegevens en biomedische data zijn het verdienmodel van techbedrijven. De volgende crisis zal om datamisbruik draaien...
...Een goede kandidaat voor zo’n volgende crisis is in mijn ogen privacy. Allereerst zijn er de dreigende waarschuwingen van experts, zoals mijn collega in Princeton, informaticus Arvind Narayanan. Hij betoogt dat we een veel te nauwe, technische definitie van digitale privacy hebben. Iedere maand onderzoekt hij met bots de 1 miljoen best bezochte websites. De resultaten zijn verontrustend. Zo staan er gemiddeld 25 verborgen trackers per pagina, die ongevraagd persoonlijke gegevens doorverkopen aan derden. En aan vierden en vijfden, soms oplopend tot twaalf stappen. Dit geldt voor computers, maar ook voor smartphones, digitale assistenten en slimme tv’s. Internetbedrijven laten zich geen nee verkopen.
Het schenden van privacy is voor sommige industrietakken geen onbedoeld neveneffect, maar het primaire businessmodel. Net zoals eerder de verslaving aan koolwaterstoffen of nicotine. De ongewenste effecten zijn hier onder meer de schaamteloze manipulatie van meningen, de inherente discriminatie van bevolkingsgroepen en de bevestiging van negatieve stereotypes.
Wat voor het digitale domein opgaat, geldt in de overtreffende trap voor biomedische data. Genetische informatie zegt veel meer over onszelf dan surfgedrag. En waar we op ieder moment ons internetgebruik kunnen wijzigen en zelfs totaal offline zouden kunnen gaan, is het onmogelijk om ons dna te veranderen. Als u nu een commerciële genetische test doet, moet u eigenlijk al uw nakomelingen, ook die in de verre toekomst, om toestemming vragen. Een verre achterneef kan over honderd jaar veroordeeld worden op grond van uw genetisch profiel.
De grote databedrijven weten dit natuurlijk allang, hoewel ik denk dat het succes en de winstgevendheid van persoonlijke targeting ook hen heeft verrast. Wij consumenten houden voorlopig vooral het gemak voor ogen. De bescherming van onze privacy en de nuttige toepassing van data is een publieke zaak die ons allen raakt. Maar voorlopig zien we geen protesten op het Malieveld tegen datamisbruik. En voor de politiek is het geen stemmentrekker. Maar de jongste generatie, voor wie internet en smartphones zo vanzelfsprekend zijn als benzinepompen en gaskachels voor de vorige, moet zich vast voorbereiden op het moeilijke gesprek met hun kinderen: „Papa en mama, hoe konden jullie zó dom en naïef zijn?”
Alles bij de bron; NRC
- Gegevens
- Hoofdcategorie: Divers Nieuws
Vorige week meldde Het Financieele Dagblad dat er onrust heerst onder werknemers van Vopak, dat vloeibare chemicaliën en brandstoffen in tanks opslaat. Dat werk is niet zonder gevaar en daarom wil Vopak bij wijze van proef een vergaand volgsysteem invoeren.
Vanaf januari wil het bedrijf een elektronische pas testen die het mogelijk maakt de werknemers intensief te volgen. Zo weet Vopak waar en op wat voor hoogte een werknemer zich bevindt, wat belangrijk kan zijn bij werk met opslagtanks. Ook registreert de pas de lichaamshouding van werknemers. Als iemand op de grond ligt, kan dat een teken zijn dat iets mis is: een zogenaamde „man-down” situatie. Op de werkvloer gaat dan een alarm af.
In sommige sectoren is het volgen van personeel, ook het opnemen van beeld en geluid van personeel, al gebruikelijk. Wat bij pizzakoeriers en pakketjesbezorgers gebeurt, doet ook de ANWB. Aan de hand van hun locaties bepaalt de ANWB welke wegenwacht het snelste bij een klant met pech kan zijn. En callcenters nemen gesprekken van medewerkers vaak op - naar eigen zeggen voor trainingsdoeleinden. En dan zijn er de proeven met bodycams bij de politie: voor de eigen veiligheid, maar ook om beter bewijs te kunnen verzamelen.
Supermarkt Albert Heijn lag deze week onder vuur voor het schenden van de privacy van werknemers. Via een externe app dienden medewerkers van een AH-filiaal in Nijmegen foto’s in ondergoed of nauwsluitende kleding naar de werkgever op te sturen, om zo de maten van nieuwe werkkleding te kunnen bepalen. Albert Heijn blies de proef na negatieve media-aandacht af.
Maar hoe ver mag een werkgever gaan in het volgen van personeel?
‘Proportionaliteit’ is leidend bij de afweging om persoonsgegevens van werknemers te mogen gebruiken, stelt Gerrit-Jan Zwenne, hoogleraar privacyrecht aan de Universiteit Leiden. Het bedrijf in kwestie moet een duidelijk belang hebben om het personeel te volgen. Zwenne: „Voor het volgen van ambulancepersoneel ligt dat meer voor de hand dan bij werknemers van een supermarkt. Een ambulance moet je zo snel mogelijk naar de locatie van het ongeval sturen.”
En het volgsysteem dat tankopslagbedrijf Vopak wil invoeren, mag dat zomaar? Kager van ICTRecht Privacy is hier niet zeker van. „Uiteindelijk moet ook hier de ondernemingsraad over oordelen. Maar het lijkt mij een behoorlijke inbreuk. Mensen hebben uiteindelijk óók tijdens werktijd recht op privacy.”
Alles bij de bron; NRC