Zoals iedereen een unieke vingerafdruk heeft, heeft ook iedereen een unieke gezichtsafdruk. Voor het herkennen van een gezicht zijn drie dingen nodig. Een digitale camera die een gezichtsfoto neemt, een computerprogramma dat deze foto omzet naar een unieke code en een databank die deze unieke gezichtskenmerken verzamelt. 

Na de aanslagen van '9/11' in de VS kwam deze ontwikkeling in een stroomversnelling. Zo wilde het Amerikaanse leger een bekende terrorist automatisch in een menigte kunnen herkennen. Ook in Nederland zagen we een sterke toename. Het Nederlandse paspoort gebruikt sinds 2006 een gelaatsscan. ADO Den Haag weert met gezichtsherkenning hooligans die op de zwarte 'databank' van de club staan. De politie zet de techniek in om bij winkelovervallen veelplegers automatisch te herkennen en wil gezichtsherkenning ook preventief inzetten. 

Wat betreft privacy maak ik me daarom meer zorgen over de 'tweede revolutie': het moment waarop iedereen over gezichtsherkenningstechnologie beschikt en op willekeurig wie kan toepassen. De smartphone maakt dat mogelijk. Door ieders enthousiaste bijdrage bezit Facebook de grootste fotoverzameling ooit. Daar heeft zelfs Big Brother nooit van durven dromen.

De markt staat klaar om gezichtsherkenningssoftware vanuit de gesloten ordebewakingswereld in het publieke domein te brengen. Het wachten is op het moment dat gezichtsherkenningssoftware gebruik gaat maken van de grote hoeveelheid informatie die al op het internet te vinden is. Daarmee wordt het mogelijk uw identiteit op straat te koppelen met uw online identiteit.

Om baas te blijven over uw eigen gezicht is het bewuster omgaan met het plaatsen van foto's op het internet van belang. Gebruik bijvoorbeeld foto's op postzegelformaat: deze zijn niet bruikbaar voor gezichtsherkenning. Anders is er altijd nog de camouflage make-up van Adam Harvey (cvdazzle.com), die het software onmogelijk maken uw gezicht te herkennen.

Alles bij de bron; trouw