Sinds de Europese privacywet GDPR doen bedrijven er alles aan om privacy-proof te zijn. Nadeel is dat ze hun maatregelen allemaal tegelijk doorvoeren, met een stortvloed aan irritante cookies tot gevolg. Organisaties dwingen de aandacht van consumenten voor privacy af. Je moet wel op ‘ja’ klikken, anders kan je niet verder. Hoe reageren consumenten hierop? Cynisme en privacy-moeheid liggen op de loer...

...Wat blijkt? Privacy-moeheid is zelfs belangrijker in het begrijpen van het gedrag van internetgebruikers dan de zorgen van mensen over hun privacy. Door privacy-moeheid trekken consumenten zich terug uit privacy-zaken op het internet, raken zij steeds ontevredener over sociale netwerksites en verliest informatie op-maat zijn relevantie, omdat het gelijk de vraag oproept hoe organisaties aan de data zijn gekomen om gepersonaliseerde aanbiedingen te kunnen doen.

Tegenwoordig is er wellicht sprake van een serieuze ‘privacy-overload’. Consumenten ontvangen domweg teveel aan informatie over privacy om het verstandig te kunnen verwerken. De autonomie en zeggenschap van consumenten is nu gereduceerd tot één razendsnelle klik, het wel of niet accepteren van cookies en ingewikkelde privacy-voorwaarden. Kortom, de Europese privacywetgeving is noodzakelijk, maar de naleving kan beter.

Praktische implicaties

• Organisaties dienen oog te hebben voor hoe consumenten met privacy omgaan, zoals hun privacy-moeheid en hun privacy-zorgen.
• Consumenten moeten de beheerders zijn van hun eigen data. Organisaties moeten erachter komen tot welk niveau zij dat willen. Willen zij hun data delen en daar controle over geven aan organisaties die aantoonbaar de privacy-wetten strikt naleven? Of willen ze graag zelf in controle blijven? Het antwoord op die vragen varieert per type organisatie.

Alles bij de bron; MarketingFacts