MAARTEN HUYGEN
Aan de tafel op het podium schoof een witharige man in gitzwart pak geërgerd op zijn stoel heen en weer. Hij zat daar als ervaren oud-rechercheur, popelend om uit te weiden over de drieëntwintig gevallen van misbruik van andermans identiteit die hij alleen al vorig jaar voor een beveiligingsbedrijf had moeten behandelen. Belangrijk voor dit forum over digitale veiligheid. Maar hij werd telkens onderbroken door meer geleerde bespiegelingen. Jammer, want ik wilde zijn voorbeelden van identiteitsroof graag horen. Daarvoor was ik naar de universiteit van Eindhoven gekomen, een technisch omniversum onder de rook van Philips. Er werd veel verteld over beveiligingsmethoden. In een college hoorde ik hoe twee singles met elkaar kennis maken zonder een blauwtje te lopen en zonder hun anonimiteit te verliezen. Een expert liet zien hoe je uit camerabeelden een gezicht kunt herkennen waarbij de privacy van de andere gezichten wordt gewaarborgd. Maar veel veiligheidsexperts hadden kritiek op de nonchalance waarmee de overheid om onze persoonlijke gegevens opslaat en beheert.
Uit de abo versie van het NRC. Hier opgeslagen voor persoonlijk gebruik