Aangemoedigd door de politie filmen we in Nederland massaal de straat en ontstaat er een collectieve massasurveillance. Bij het uitlaten van je hond is het wel erg gezellig met die dame of heer uit de buurt en een flauw vermoeden is al voldoende voor het ontstaan van een buurtsoap.
Ondanks initiëel protest zijn de cameradeurbellen al jaren uitgerust met gezichtsherkenning. Een beetje handige programmeur uit de buurt bouwt er zelf een applicatie bij en legt voor de hele buurt vast wie de hond uitlaat. Alle beelden worden opgeslagen in de cloudsystemen van de fabrikanten, waarbij het maar de vraag is wat ze daar werkelijk mee doen.
De deurbellen zijn eenvoudig te hacken, dus ook voor geïnteresseerde Chinezen en Russen die gezichten willen kunnen herkennen. Dan is er nog de politie die de beelden kan vorderen, waarmee je naam en adres in een strafzaak terecht kan komen.)
Met de angstpromotie van fabrikanten en gebrek aan handhaving lijkt een ‘nieuw normaal’ te ontstaan. Het mag misschien wel niet, maar er wordt niet gehandhaafd en wie doet er nou moeilijk over? De politie zeker niet. In Nederland barstte een maatschappelijke discussie hierover de afgelopen weken los.
Doordat de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) zich van de rechter mag beroepen op een tekort aan capaciteit, draaien burenruzies uit op rechtszaken en worden overtreders amper aangepakt. Krijgen we de AP wel zo ver om fatsoenlijk te gaan handhaven, dan zijn we er nog niet.
Als er komende zomer ineens een drone boven je achtertuin hangt, dan voel je je bespied, ongeacht of er werkelijk gefilmd wordt. Het panopticum dat de drone creëert is de werkelijke inbreuk op je privéleven. Een software-instelling in de camera verandert daar niets aan. Ook de AP erkent dit probleem, maar kan een ‘dummy camera’ niet verbieden.
Is de camera niet langer op de straat gericht, dan is er nog de kwestie ‘pakketbezorger’. Van iedereen die aan de deur komt wordt het gezicht gearchiveerd, geanalyseerd en eventueel geïdentificeerd. Als eigenaar van de camera heb je een informatieplicht, maar bij de meeste camera’s ontbreekt die sticker. Ben je gefilmd? Dan moet de eigenaar die beelden met je delen of ze verwijderen als je daarom vraagt.
Het project ‘Shutterring‘ (een schuifje voor je deurbelcamera) lijkt vooral een ludiek concept, maar is wellicht de enige doeltreffende oplossing voor het bovenstaande. En hebben de cameradeurbellen straks allemaal een ‘shutterring’, dan staan de overgebleven beelden nog steeds in de cloudsystemen van Amazon en Google. Massaal accepteren we die gebruiksvoorwaarden en dan hopen we dat de fabrikanten zich daaraan houden. Een veel betere oplossing is om alle beelden en data te verhuizen naar een persoonlijke, beveiligde omgeving van de eigenaar van de camera.
De totale oplossing vraagt handhaving, regulering en aanpassing van technologie. ‘Shutterring’ als standaard op iedere camera zou een bijzonder doeltreffende, effectieve en eenvoudige deeloplossing zijn. Het grootste voordeel: de fabrikanten heb je daar niet voor nodig. Voor het creëren van data-soevereiniteit en een andere rol voor fabrikanten zullen we wat meer werk moeten verzetten.
Privacy First is sinds begin dit jaar onderdeel van het nieuwe ‘Consortium Slimme Deurbellen’, waarin het vraagstuk en oplossingen onderzocht gaan worden. Website volgt.
Alles bij de bron; PrivacyFirst
Airbnb scherpte deze week de geldende beleidsregels aan. Zo mogen verhuurders vanaf eind april binnenshuis geen camera’s meer hangen. Het heeft alles te maken met de privacybescherming van gasten, zo stelt Airbnb.
Niet alle verhuurders zijn blij met de nieuwe maatregel. Zij stellen dat camera’s noodzakelijk zijn om hun eigendommen te beschermen. Het roept de vraag op of het belang van privacy in dit soort gevallen zwaarder weegt dan het beschermen van eigendommen.
Volgens de oude regels mochten verhuurders alleen beveiligingscamera’s ophangen als ze dat op hun boekingspagina ook vermelden. In de wc, douche en slaapkamers waren camera’s sowieso al niet toegestaan.
Privacy is een fundamenteel recht, dat niet ondergeschikt mag zijn aan het beschermen van eigendommen. Gasten moeten zich veilig en vrij voelen in een gehuurde accommodatie, zonder zich zorgen te hoeven maken over inbreuk op hun privacy, is de gedachtegang.
Anderszins hebben verhuurders het recht om hun eigendommen te beschermen tegen vandalisme, diefstal en ander misbruik. Het plaatsen van camera’s kan een effectief middel zijn om deze bescherming te waarborgen, vooral in gevallen waarin gasten zich niet aan de huisregels houden. Weegt dat belang zwaarder dan de privacy van de gasten?
Alles bij de bron; HalloHorstadMaas
Eerst denk ik nog dat ik het verkeerd zie. Maar het is echt zo: aan het raamkozijn van het huis van mijn overbuurman is een camera bevestigd. En de lens staat onmiskenbaar rechtstreeks gericht op de voorgevel van mijn huis.
De eerste reactie? Een vloek. Daarna, in een boze reflex, de rolgordijnen naar beneden.
In heel Nederland hingen er begin 2023 313.354 camera’s. In 2019 waren dat er nog ‘slechts’ 228.5309. De cijfers komen van de politiedatabase Camera in Beeld, een project waarbij particulieren, bedrijven en overheden hun beveiligingscamera’s aanmelden zodat de politie bij een strafrechtelijk onderzoek snel kan zien of er ergens camerabeelden zijn op te vragen.
Bij het Juridisch Loket hebben ze wel vaker vragen over dit onderwerp gehad. Op de vraag ‘wat kan ik doen als mijn buren een camera ophangen?’ komt een pasklaar antwoord, inclusief stappenplan.
1 is controleren of de buren zich aan de regels houden. Die regels zijn helder; alleen filmen om het eigen huis te beveiligen.
2; De buren moeten aan de omgeving duidelijk maken dat er een camera hangt. Bijvoorbeeld met een waarschuwingsbord. Expres stiekem andere mensen filmen is verboden.
3: In gesprek gaan met de buren.
4 is om een schriftelijk verzoek te sturen om de camera te verplaatsen.
Bij 5 komt de politie om de hoek kijken en bij 6 de Autoriteit Persoonsgegevens.
Als laatste 7e stap rest de gang naar de rechter.
Sander Flight heeft van cameratoezicht zijn specialiteit als zelfstandig adviseur en onderzoeker gemaakt en noemt de cijfers van Camera In Beeld het topje van de ijsberg van het aantal daadwerkelijke camera’s in de openbare ruimte in Nederland. Er zijn alleen al 1,2 miljoen deurbelcamera’s.
Nog zo’n weetje waar je van kunt schrikken: zo’n 90 procent van de beveiligingscamera’s neemt óók de publieke ruimte mee.
Alles bij de bron; AD
Robbert van Laer zat met zijn echtgenote in een sauna in het oosten van het land toen zijn telefoon oplichtte. Het was de app die is verbonden met hun deurbel, in Zoetermeer.
Van Laer noemt zichzelf een „echte computernerd” – gek op nieuwe gadgets. Dit is dan ook al zijn tweede, geavanceerdere ‘slimme deurbel’. Die maakt zijn leven makkelijker, zegt hij. „Als ik boven zit te werken en net in een call zit, kan ik pakketbezorgers instrueren.” Hij hoeft er zijn mond niet eens voor open te doen, laat hij zien. Zijn standaardantwoord heeft hij ingesproken: „Hallo, zou u het pakketje voor de deur willen zetten? Bedankt!”
Nergens in Nederland staan zoveel particuliere camera’s geregistreerd als in Zoetermeer, bleek afgelopen zomer uit documenten die VPNGids, een online platform voor een veilig internet, kreeg met een beroep op de Wet open overheid (Woo).
Inmiddels zouden er volgens onderzoeksbureau Multiscope 1,2 miljoen van dit type deurbellen in gebruik zijn. Het ‘touwtje uit de brievenbus’ waar oud-politicus Jan Terlouw acht jaar terug voor pleitte mocht dan tot de verbeelding spreken, in de praktijk kiezen Nederlanders steeds vaker voor surveillance dan voor nonchalance.
Privacywetgeving schrijft voor dat het filmen van de openbare weg verboden is en dat een camera alleen activiteit vlak voor de eigen deur mag vastleggen.
En de overheid lijkt vooralsnog niet al te gemotiveerd om burgers aan te spreken op mogelijke privacyschendingen. „Maar waarom zouden ze ook”, zegt Lotte Houwing van digitale-burgerrechtenorganisatie Bits of Freedom. „Het heeft voor hen alleen maar voordelen.”
De politie moedigt mensen juist aan hun beelden te delen, met het project Camera in Beeld, een online platform waar burgers hun camera’s kunnen registreren. Bij een misdrijf kan de politie zo eenvoudig zien welke camerabeelden ze kunnen vorderen.
Alles bij de bron; NRC
Serie Vertrouwen
Vertrouwen in elkaar en de politiek is de lijm van de samenleving. Maar wantrouwen lijkt overal te groeien. Klopt dat? Hoe erg is het? En hoe kan vertrouwen worden herwonnen?
Kunstmatige intelligentie kan steeds meer, waaronder werknemers in de gaten houden. Dat gebeurt dan ook steeds vaker. Tot groot ongenoegen van werkenden, die het plezier in hun werk verliezen en psychische problemen krijgen, blijkt uit een nieuw rapport van TNO.
"Eerder was de manager fysiek aanwezig, nu zijn er allerlei hulpmiddelen", aldus onderzoeker Djurre Das van het Rathenau Instituut. Daardoor zijn werknemers nog veel beter in de gaten te houden. "Kijk bijvoorbeeld naar callcenters, daar kan AI nu hele gesprekken omzetten in tekst en die tekst doorzoeken of er niet te veel verkleinwoordjes worden gebruikt."
En het speelt bijvoorbeeld ook in de bezorgsector, waar pakketbezorgers van hot naar her rennen om alle pakjes op tijd bezorgd te krijgen, omdat ze anders op de vingers worden getikt door het algoritme.
Uit een enquête onder 60.000 werknemers blijkt dat bijna 30 procent van de ondervraagden meer gecontroleerd wordt sinds het gebruik van AI. Deze mensen ervaren minder autonomie en een hogere psychische belasting. Ook wordt hun productiviteit lager, wat nogal opmerkelijk is, omdat juist productiviteitsverhoging het doel is van AI.
Hoe heftig de werkdruk kan zijn die algoritmes met zich meebrengen, blijkt uit een voorbeeld van Das. "Ik sprak vrouwen bij een callcenter die bang waren dat ze, als ze ongesteld waren, te lang deden over hun toiletbezoek. Sommige medewerkers renden in de pauze naar de supermarkt omdat ze bang waren te laat terug te komen van hun lunchpauzes."
Alles bij de bron; WelingelichteKringen
Er hangen 1,2 miljoen deurbelcamera’s in Nederland, wat betekent dat een op de zeven Nederlandse huishoudens zo’n ding aan de voordeur heeft hangen.
Je ziet ze regelmatig op sociale media voorbijkomen: grappige filmpjes van gefrustreerde pakketbezorgers, stuntelige inbrekers of dronken tieners. Als postbezorger word ik dagelijks tientallen keren gefilmd. Het is dan ook aannemelijk dat er filmpjes van mij circuleren in diverse buurtapps, op sociale media, of gewoon op het interne netwerk bij de mensen thuis.
Korte fragmenten waarin ik bijvoorbeeld voor de poort van firma Keulemans & Co mijn werkgever vervloek omdat de sorteerkwaliteit weer eens te wensen overlaat; waarin ik ongeschoren voor de deur van de familie Boskoop mijn snotneus aan mijn PostNL-uniform afveeg; waarin ik gestresst met mijn ogen knipper in het portiek van meneer Paardenkoper tijdens het lezen van een ingekomen bericht van de Belastingdienst, op mijn iPhone.
Door dit permanente cameratoezicht voel ik me in toenemende mate ongemakkelijk in mijn hoedanigheid van postbezorger, niet in de laatste plaats omdat de meeste van die videobellen afkomstig zijn uit China en veel ervan geregistreerd staan bij Camera in Beeld. Dus behalve de firma Keulemans & Co, de familie Boskoop en meneer Paardenkoper kunnen ook de politie en de Chinese overheid gezellig meekijken hoe ik dagelijks de post bezorg.
Hoog tijd om mijn werkgever eens aan te spreken over mijn ‘onveilige werkplek’.
Alles bij de bron; Parool
In Amsterdam is dit jaar in twee maanden tijd al vijftien keer een camera opgehangen om toezicht te houden in een straat. Dat is nu al meer dan in het hele vorige jaar. Maar zijn camera’s het antwoord op het toenemende aantal explosies in de stad? ‘Bewoners vinden het helemaal niet prettig om elke keer dat ze naar hun woning lopen gefilmd te worden.’
Bron; Parool [achter de betaalmuur helaas]
De Data Privacy Stichting (DPS) start in samenwerking met de Consumentenbond een nieuwe rechtszaak tegen Meta om compensatie voor gebruikers van Facebook en Instagram af te dwingen. DPS en de Consumentenbond waren hierover in onderhandeling met Meta, maar die gesprekken zijn op niets uitgelopen.
In 2023 oordeelde de rechtbank Amsterdam dat Meta jarenlang de privacy van Nederlandse gebruikers schond.
Meta schond privacyrechten van Facebook- en Instagramgebruikers ook door jarenlang persoonsgegevens door te sturen naar de Verenigde Staten. Zonder voldoende bescherming tegen Amerikaanse overheidssurveillance. DPS eist dat Meta iedere Facebookgebruiker €750 compensatie betaalt voor alle schadelijke gevolgen van het verzamelen en gebruiken van persoonsgegevens. Daarnaast eist DPS voor iedere Facebook- en Instagramgebruiker €500 voor de illegale doorgifte van gegevens naar de Verenigde Staten.
‘Helaas blijft Meta weigeren gedupeerde consumenten te compenseren, zelfs nadat de rechtbank oordeelde dat Meta onrechtmatig heeft gehandeld. Dus zullen we opnieuw naar de rechter moeten om zo alsnog compensatie af te dwingen. Het is jammer dat het nodig is, maar we zijn er klaar voor en hebben er alle vertrouwen in dat het gaat lukken. De rechtbank in Amsterdam gaf ons vorig jaar al gelijk. En we hebben ook nog eens uitspraken van het Europese Hof van Justitie en verschillende toezichthouders in ons voordeel.’ aldus de directeur van de Consumentenbond.
De voorzitter van DPS stelt: ‘Meta overtreedt de wet willens en wetens en verdient daar miljarden mee. Gebruikers zijn hierdoor de controle en zeggenschap over hun eigen gegevens verloren. Zij lopen het risico dat hun gegevens in de toekomst worden misbruikt en dat zij worden gediscrimineerd. Meta’s onrechtmatige praktijken hebben de keuzevrijheid van gebruikers ingeperkt en hun persoonlijke levenssfeer aangetast.’
Alles bij de bron; Consumentenbond
Fitnessketen Basic-Fit zet AI-gestuurde 'slimme camera’s' en sensoren in om agressie, ongeautoriseerde toegang, gezondheidsproblemen, zoals flauwvallen, en andere incidenten te herkennen. Daarnaast wordt de technologie ingezet om drukte op fitnesslocaties in kaart te brengen door data te verzamelen van bezoekers. Volgens camerafabrikant Axis die de technologie levert is deze informatie waardevol voor crowd control en maakt het cameratoezicht het mogelijk om de sportscholen 24 uur per dag open te houden.
Het op afstand bedienbare bewakingssysteem is op grote schaal uitgerold in zowel nieuwe als bestaande Basic-Fit clubs.
"De afgelopen vijf jaar heeft Basic-Fit het Remote Surveillance-project ontwikkeld om 24/7 bewaking op afstand werkelijkheid te maken", zegt Boy Takken van de fitnessketen in een gemaild persbericht.
"Wij realiseren ons heel goed dat cameratoezicht ook inbreuk maakt op de privacy van onze leden en medewerkers en wij gaan hier dan ook uiterst zorgvuldig mee om. Geen cameratoezicht vindt bijvoorbeeld plaats in kleedkamers en sanitaire voorzieningen en er wordt er met name reactief gemonitord" zo laat Basic-Fit in het reglement weten. "Dat betekent dat beelden pas worden bekeken nadat er een melding van een incident is ontvangen." Camerabeelden worden na een maand verwijderd.
Alles bij de bron; Security
Samen met de collega's bij EDRi, Global Witness en Gesellschaft für Freiheitsrechte heeft Bits of Freedom vandaag een klacht ingediend bij de Europese Commissie over een mogelijke inbreuk op de Digital Services Act. De organisaties vermoeden dat advertenties op LinkedIn gebaseerd kunnen zijn op gevoelige gegevens, terwijl dat verboden is.
De Digital Services Act moet gebruikers van online platformen, zoals LinkedIn, beschermen tegen de macht en willekeur van Big Tech. In de wet staat dat gevoelige gegevens geen invloed mogen hebben op welke advertenties je te zien krijgt op een platform. Daaronder vallen bijvoorbeeld seksuele geaardheid, politieke opvattingen en etnische afkomst.
In de praktijk betekent dit dat het bijvoorbeeld verboden is om jou een advertentie voor een bepaalde bar te tonen omdat je tot de LGBTQIA+ gemeenschap behoort. Of om jou advertenties te tonen voor een bepaalde politieke partij omdat je liberaal bent. Dat is goed nieuws, want dit vermindert gerichte polarisatie en manipulatie door misleidende of selectieve berichtgeving via advertenties.
Dit is dus een regel die direct impact heeft op eindgebruikers van online platformen. Maar er zijn er nog veel meer! Zo maakt de Digital Services Act het mogelijk om in te zien waarom je bepaalde advertenties te zien krijgt, hoe je kan klagen over verwijderde content en hoe je de volgorde van je feed aan kan passen. Hoe dat allemaal werkt, lees je op de website: www.jouwplatformrechten.nl!
Maar om zo'n regel tot een succes te brengen, is het belangrijk dat grote platformen zich ook echt aan die regel houden. Daarom hebben we een klacht ingediend bij de Europese Commissie over dit platform. Hiermee hopen we bij te dragen aan effectieve handhaving en de Digital Services Act tot een succes te brengen. Aangezien de klacht op dit moment in behandeling gaat, kunnen we er inhoudelijk nog niet teveel over kwijt. Uiteraard houden we je op de hoogte van de voortgang.
Alles bij de bron; Bits-of-Freedom