Boekverkopers moeten straks, als er niemand een stokje voor steekt, de persoonsgegevens van kopers van e-books doorgeven aan de Stichting Brein. Zogenaamd om piraterij te voorkopen. Dat zal wel, maar ik wens door niemand gecontroleerd te worden als ik een boek aanschaf.

In het nieuwe contract dat het Centraal Boekhuis, dat voor bijna alle boekhandelaren en uitgevers de distributie verzorgt, met zijn afnemers en leveranciers wil afsluiten, staat daarom het plan van Stichting Brein vermeld.

Stichting Brein wil de gegevens twee jaar bewaren wat een willekeurige periode lijkt, want de meeste e-books zijn ouder dan dat. In de praktijk zal dat dus wel langer worden. Nu is het in bezit hebben van illegale e-books (nog) niet strafbaar in dit land maar het verhandelen of online zetten wel.

Als dat nieuwe contract van het Centraal Boekhuis met zijn klanten doorgaat staan straks wel alle bezitters van e-books geregistreerd. Dat beschouw ik als een ernstige aantasting van mijn privacy. Niemand hoeft ervan op de hoogte te zijn wat ik zoal lees. Met papieren boeken is mijn privacy gegarandeerd, dat zou met e-books ook zo moeten zijn.

Maar daar blijft het natuurlijk niet bij: wie zegt mij dat de Stichting Brein niet ooit besluit te gaan handelen met die kostbare informatie over ons, boekenkopers en -lezers? Er zijn vast heel veel mensen geïnteresseerd in het leesgedrag van de Nederlander want daar kun je geld aan verdienen. En wie zegt mij dat de informatie waarover Stichting Brein beschikt niet in handen komt van overheden of inlichtingendiensten, omdat er Nederlanders zijn die subversieve boeken aanschaffen? Wie controleert eigenlijk die Stichting Brein?

Dit onzalige plan geeft ons opnieuw een argument om op zijn minst zeer voorzichtig te zijn met het officieel aanschaffen van e-books, zeker online en zeker met mijn bankpas. En anders, zolang dat niet verboden is, maar de illegaliteit in. Illegaal zoals in de Tweede Wereldoorlog het verzet zich trots illegaal noemde.

Alles bij de bron; HPdeTijd