Enkele jaren geleden hadden we het mooie plan om rekeningrijden in te voeren. U weet wel: automobilisten laten betalen naar het aantal gereden kilometers. Er waren veel voorstanders het was immers een heel eerlijk systeem. Verder werkte het volgens alle modellen tegen fileleed en verlaagde het de milieubelasting. Een win-win-winsituatie dus.

En toen kwam er een kink in de kabel: privacy. Half Nederland begon te klagen over de aantasting van hun privacy, aangevoerd door de Telegraaf. Het zou een spionagekastje worden dat in de auto zou worden ingebouwd. De overheid zou altijd er achter kunnen komen waar je allemaal was geweest. Levensgevaarlijk. De DDR in optima forma, zo was de reactie van velen. 

Sinds de terrorismediscussie is privacy voor een groot deel van Nederland van geen enkele waarde meer. Veel reageerders die fel tegen dat ‘spionagekastje’ waren, gooien nu met plezier hun privacy op de schroothoop. „Never waste a good crisis,” zeggen ze wel eens. Nou, dat gaat nu ook op. Het privacyargument is kennelijk niet meer geldig.

Qua privacyschendingen zijn we de DDR allang voorbij. Honnecker zou waanzinnig in zijn handen wrijven met de mogelijkheden die de Nederlandse overheid nu al heeft. En met de goedkeuring van veel mensen gaat de Nederlandse Staat nog een paar supergrote stappen verder.

Alles bij de bron; NRC