Patiënten zouden altijd inzage moeten krijgen in hun Elektronisch Patiëntendossier, vindt Arjan Dasselaar. 'Zoals de journalistiek heeft moeten wennen aan blogs, zullen dokters moeten wennen aan pottenkijkers.'

Principieel heb ik helemaal niets tegen het Elektronisch Patiëntendossier, oftewel EPD. Maar tegen de uitwerking van dit idee des te meer. Tegenover het mogelijke voordeel van het EPD bij het voorkomen van medicatiefouten, waarvan we dus nog maar moeten afwachten hoe groot het is, staan een aantal grote nadelen.

Zo is het EPD volledig bedacht door en voor grote instituties, en komt u er als patiënt nauwelijks aan te pas. Met als gevolg dat u via hetzelfde EPD waar zorgverleners wél bij kunnen, geen toegang krijgt tot uw eigen gegevens. In een wereld waarin ik mijn fiscale en bankzaken afhandel via internet, moet ik bij de huisarts nog steeds om een papieren kopietje vragen als ik wil weten hoe hoog mijn hemoglobine bij het laatste bloedonderzoek was.

Laat staan dat ik via het EPD kan verzoeken om foutieve informatie in mijn dossier te wijzigen. Denk niet dat dit nooit nodig is. Artsen en verpleegkundigen zijn soms net mensen, en maken dus soms fouten. Van nabij heb ik gezien hoe iemand met een chronische immuunsysteemziekte bij twee huisartsen op een rij de verkeerde diagnose (inclusief foutief medicatieadvies) in haar dossier moest laten corrigeren. 

Het laten verwijderen van informatie uit je dossier, in veel gevallen een recht volgens artikel 455 van de WGBO, is ook niet voorzien in het EPD. Net zomin als het laten toevoegen van een verklaring aan je dossier, een recht volgens artikel 454 lid 2 van de WGBO...

...Dat is jammer. We krijgen zo een EPD dat vanuit patiëntenperspectief nog het meest lijkt op een op afstand bestuurde auto waarvan de ramen geblindeerd zijn en waarin het stuur ontbreekt.

Alles bij de bron; volkskrant