Alles dat u met de dokter deelt is vertrouwelijk. De dokter heeft de plicht dat geheim te houden, zodat u met een gerust hart alles kunt bespreken maar als het aan Brussel ligt, is dat binnenkort verleden tijd.

Onlangs bereikte het Europees Parlement een voorlopig politiek akkoord over de European Health Data Space (EHDS), een Europees netwerk van datacentrales, waar niet wij, maar de overheid bepaalt wie er toegang krijgt en onder welke voorwaarden.

Vertrouwelijkheid wordt vervangen door ‘data-solidariteit’.

Het is onze morele plicht als burgers om al onze gegevens te delen voor grotere gemeenschappelijke doelen, zoals medisch-wetenschappelijk onderzoek en innovatie. Het woord ‘gemeenschappelijk’ komt 64 keer voor in de tekst. Nou is solidariteit een prachtig principe; maar dat impliceert wel een eigen vrije keuze en met de EHDS wordt dit van bovenaf opgelegd. Dat is geen ‘data-solidariteit’, maar ‘data-communisme’.

Dit is exemplarisch voor hoe ‘Brussel’ macht naar zich toetrekt. Burgers wordt ‘meer controle over hun medische gegevens’ beloofd, maar feitelijk gebeurt er het tegenovergestelde.

Burgers leveren zeggenschap in en deze beschikkingsmacht wordt verdeeld tussen de Europese Commissie, de lidstaten en een brede schare aan stakeholders, met elk een eigen deelbelang.

Zorginstellingen worden verplicht de data over te dragen. Een lidstaat kan hooguit zelf een recht op bezwaar (opt-out) invoeren, maar zelfs dat is niet waterdicht. In het geval van een crisis kan dat opzij worden geschoven en krijgen Europese instanties alsnog toegang tot onze gegevens voor beleidsdoeleinden.

De EHDS is de eerste van een aantal ‘data-ruimtes’ die de Europese Commissie voor ogen heeft en die moeten straks allemaal aan elkaar worden gekoppeld. Als voor onze medische gegevens het recht op zelfbeschikking kan worden afgeschaft, dan kunnen we voorzien dat straks gegevens over ons rijgedrag, energieverbruik, en financiën op dezelfde wijze beschikbaar worden gesteld voor het trainen van AI van BigTech bedrijven en andere doeleinden.

De kern van het probleem zit in het vertrekpunt van de Europese Commissie: gemeenschappelijke ruimtes voor een vrije markt van gegevens. Grondrechten zijn hierdoor niet langer een fundament, maar een onderdeel op de balans waarin ze afgewogen worden tegen het belang van innovatie, of economische groei.

Alles bij de bron; PrivacyFirst