Databases

Het politieproject ’Sensing’, dat zich richt op zakkenrollers en winkeldieven in Roermond, is in alle opzichten een schending van privacy en mensenrechten. De politie probeert met het project te voorspellen waar en wanneer dieven toeslaan.

Dat gebeurt op basis van wiskundige modellen. Ook worden via bewakingscamera’s mensen in de gaten gehouden die er een ’verdacht’ bewegingspatroon op nahouden.

Volgens Amnesty is ’massasurveillance’ in de vorm van registratie van alle auto’s die door Roermond rijden uit den boze. Ook zou er sprake zijn van etnisch profileren. Ze noemen het ’gevaarlijke politie-experimenten’.

Alles bij de bron; Telegraaf

Het begon vorige week allemaal met een gesprek tussen de witte student Colin Madland en een zwarte faculteitsmedewerker via de videobeldienst Zoom.

Op Zoom is het mogelijk om een virtuele achtergrond in te stellen, zodat de ander niet kan zien in welke ruimte je werkelijk zit. Maar de software wist de uitsnede niet goed te maken, waardoor het hoofd van de zwarte man wegviel in de achtergrond. Daardoor was alleen een shirt zonder hoofd erboven te zien.

De student plaatste een screenshot op Twitter om het probleem aan te kaarten, de tweet won aan aandacht en niet lang daarna experimenteerden veel andere gebruikers met plaatjes waarop witte en zwarte mensen stonden. In veel gevallen bleek de witte persoon uitgesneden te worden...

...Algoritmes bepalen deels wat mensen op het internet te zien krijgen, op basis van een wiskundige formule. Vaak leren ze zelf beslissingen nemen op basis van de informatie waarmee ze worden gevoed. In de praktijk kunnen algoritmes die (al dan niet onbewust) met bevooroordeelde data zijn gevoed problemen veroorzaken.

"We leven in een steeds meer datagedreven wereld", zegt neuro-informaticus Sennay Ghebreab van de Universiteit van Amsterdam. "Overal waar algoritmes gebruikt worden, bestaat de kans dat discriminatie wordt uitvergroot. Het kan in Zoom opduiken, maar ook bij verzekeraars die beslissingen voor burgers moeten nemen. Of bij modellen die in ziekenhuizen worden gebruikt. Er zijn legio voorbeelden."

"Tegen burgers zou ik zeggen: laat je onderwijzen over algoritmes. Pas als je een basisidee hebt van hoe het werkt, weet je hoe jouw data worden gebruikt en hoe het jou raakt. Ook deze ontwikkeling begint bij de mens. De mens maakt het, past het toe en kan het verbeteren. Niet de computer, maar de maatschappij is aan zet."

Alles bij de bron; NU

Accountantskantoren, softwarebedrijven en andere gespecialiseerde partijen maken zich achter de schermen op voor strategische bewegingen om hun positie te claimen, nu een overvloed aan bedrijfsdata beschikbaar komt.

1 De hoeveelheid bedrijfsdata explodeert; 

Ten eerste zijn (systemen van) organisaties steeds meer met elkaar verbonden door API's of andere interfaces. Het effect daarvan is dat er toegang komt tot informatie die tot voor kort niet of alleen maar gefragmenteerd beschikbaar was. Ten tweede ontstaat er meer openheid. De tijd dat bedrijven in overdrachtelijke zin hoge muren om zich heen bouwden lijkt achter ons te liggen. Ten derde is er sprake van een democratisering van informatie. De 'feitenindustrie' is niet langer een exclusieve club. 

2 De waarde van bedrijfsdata groeit;

Bedrijfsdata is - net als persoonlijke data - goud waard. De toepassingsmogelijkheden van bedrijfsdata liggen op een breed terrein. In essentie is de belofte van (big) data heel simpel: Wie de beste informatie heeft, kan de beste beslissingen nemen, op welk vlak dan ook. 

3 Softwarebedrijven zien nieuwe mogelijkheden rondom bedrijfsdata;

Nu boekhoudingen steeds meer in de cloud worden gedaan, hebben softwarebedrijven die deze boekhoudingen verzorgen ook relatief eenvoudige mogelijkheden om grootschalige hoeveelheden data te analyseren en daaruit inzichten te verkrijgen voor ondernemers (of andere partijen). Met name voor mkb-bedrijven kan het aantrekkelijk zijn dat softwareontwikkelaars de rol van data-scientist kunnen invullen of in elk geval de tooling daarvoor kunnen aanreiken. 

4 Gespecialiseerde bedrijven zien nieuwe mogelijkheden rondom bedrijfsdata;

Gespecialiseerde bedrijven verzamelen via alle denkbare kanalen informatie die kan worden gebruikt voor betere beslissingen. Ook vanuit de hoek van credit-raters is er sprake van vernieuwing. Een sign of the times is dat kredietbeoordelaar Moody's enkele jaren geleden drie miljard euro op tafel legde voor Bureau Van Dijk, een bedrijf dat data verzamelt over bedrijven. 

5 Accountantskantoren zien nieuwe mogelijkheden rondom bedrijfsdata;

Nu accountantskantoren de administraties van hun klanten steeds meer standaardiseren en deze in de cloud uitvoeren, kunnen zij ook allerlei informatie genereren die vroeger heel lastig te verkrijgen was. Ze kunnen daarmee bijvoorbeeld de stap maken van jaarwerk - periodieke verantwoordingsinformatie - naar stuurinformatie waar ondernemingen ook echt wat aan hebben. En dat leidt weer tot allerlei nieuwe adviesmogelijkheden.

Kantoren kunnen daarbij ook buiten hun eigen klantenkring zoeken, om de hoeveelheid beschikbare data te vergroten. Het is denkbaar dat ze daartoe samenwerking met softwarebedrijven aangaan. Het is ook denkbaar dat (kleine) kantoren de data (geaggregeerd en/of geanonimiseerd) verkopen aan collega (grotere) kantoren.

Alles bij de bron; Accountant

De Chinese databank met persoonlijke gegevens van 2,4 miljoen mensen van over de hele wereld bevat ook enkele honderden Nederlandse namen, waaronder zakenmensen, politici en prominenten. 

De databank is samengesteld door het Chinese Zhenhua Data uit Shenzhen, een bedrijf dat banden zou hebben met Chinese veiligheidsdiensten. De gegevens komen van verschillende openbare bronnen, zoals profielen op sociale media. De lijst is gelekt naar de Amerikaanse academicus Christopher Balding die eerder in Shenzhen was gevestigd, maar vanwege veiligheidsproblemen is teruggekeerd naar de Verenigde Staten.

In een verklaring op zijn website noemt Balding de gegevens 'het bewijs van activiteiten waarvan men geloofde dat China die ondernam'. Volgens hem bevestigen de gegevens deze activiteiten voor het eerst. 'Wat niet kan worden onderschat, is de breedte en diepte van de Chinese surveillancestaat en zijn expansie over de hele wereld.'

Zhenhua Data zelf noemt de berichtgeving rond de database tegenover The Guardian overtrokken. 'Onze gegevens zijn allemaal openbare gegevens op internet. We verzamelen geen gegevens. Dit is slechts een data-integratie', aldus een woordvoerder. 'Ons bedrijfsmodel en onze partners zijn onze handelsgeheimen. Er is geen database met twee miljoen mensen.'

Alles bij de bron; FD [gratis registratie nodig]

Het zal je maar overkomen. Een paar dagen nadat je een contract voor de levering van stroom hebt ondertekend krijg je een e-mail van de leverancier met de mededeling dat je een paar honderd euro borg extra moet betalen. De energiemaatschappij vond dat nodig na hun inschatting dat je misschien de rekening niet gaat betalen. Ze baseerden die beslissing op de ongecontroleerde gegevens die ze kochten van een zogenaamd informatiehandelsbureau.

De uitzending van Kassa van afgelopen zaterdag ging over deze handel in data. Wie zijn die bedrijven en hoe gaan ze precies te werk? Bits of Freedom was te gast en legde uit wat er gebeurt en wat jij kunt doen.

Bedrijven als Experian verzamelen gegevens over jouw gedrag uit allerlei (semi-)openbare bronnen op het internet. Denk bijvoorbeeld aan het Kadaster of de Kamer van Koophandel. Maar ze kopen ook gegevens op van bijvoorbeeld incassobureaus. Al die gegevens stoppen ze bij elkaar in een grote database. De analyse van die gegevens verkopen zij op hun beurt weer door aan energieleveranciers, aanbieders van mobiele telefonie en verhuurders van woningen. En het zal je wel niet verrassen, die handel is natuurlijk nooit in het belang van diegene over wie de gegevens gaan: jij.

Sterker nog, jij wordt vakkundig dom gehouden. De bedrijven informeren je niet als ze met je gegevens aan de haal gaan. Terwijl dat wel de hoofdregel is van de Europese privacyregels: jij moet geïnformeerd worden als een organisatie iets met jouw persoonsgegevens doet. ...En heel venijnig: het kan goed zijn dat jij daar last van hebt, bijvoorbeeld omdat je opeens een grotere borg moet betalen of de huur van woning wordt geweigerd. 

Gelukkig is het idee achter die Europese privacyregels dat jij zelf de baas bent over jouw gegevens. En daarom heb je een aantal rechten. Zo kun je elke organisatie vragen of zij gegevens over je hebben. Als dat zo is, dan moet zo'n organisatie een begrijpelijk overzicht daarvan geven. En uitleggen hoe ze aan die gegevens komen, waarvoor ze de gegevens gebruiken en met wie de gegevens gedeeld worden. Je hebt ook het recht om fouten te corrigeren en om gegevens te verwijderen.

En om dat allemaal makkelijk te maken heeft Bits of Freedom een website gemaakt waarmee jij met een paar klikken bij organisaties inzage in je gegevens vraagt.

Alles bij de bron; Bits of Freedom

In een vergrijzende samenleving die graag zo lang mogelijk jong blijft, is gezondheid bepaald een ding. De grote internetbedrijven hebben de zorg dan ook ontdekt als interessante markt. Apple, Amazon, Google en Facebook: stuk voor stuk houden zij zich ermee bezig. Zo kocht Google voor 2,1 miljard dollar Fitbit, producent van stappentellers met 28 miljoen gebruikers, die het bedrijf persoonlijke gegevens over hun gezondheid toevertrouwen. Hoeveel zij lopen op een dag, hoe rustig zij slapen, hoe regelmatig hun hart klopt.

Meten is weten, maar de vraag is: Wil je dat een commerciële partij alles van jou weet en dankzij patroonherkenning in big data al van ver ziet aankomen dat je over twee jaar arbeidsongeschikt bent?

De Israëlische historicus Yuval Noah Harari waarschuwt in zijn bestseller ”21 lessen voor de 21ste eeuw” (2018) voor een fusie van biotech en infotech. Gezondheid en privacy zullen om voorrang strijden, de afloop zich laat raden. Harari’s toekomstbeeld: „Mens en machine zouden zich zo naadloos kunnen samenvoegen .... en als je er later in je leven van af wilt, zouden verzekeraars kunnen weigeren je te verzekeren, werkgevers zouden kunnen weigeren je aan te nemen en zorginstellingen zouden kunnen weigeren je zorg te bieden.”

Nu al proeven internetbedrijven onze nieren. Slimme horloges monitoren ons gaan en liggen, elke stap en elke hartslag. Alles voor onze gezondheid, de privacy is dik in orde en heus, ze slaan er geen slaatje uit. De Europese Commissie is er niet gerust op en heeft meerdere onderzoeken ingesteld, onder meer naar de overname van Fitbit door Google.

Alles bij de bron; ReformatorischDagblad

Van bekende zakenlui tot de 14-jarig dochter van een politicus. De persoonlijke gegevens van zeker 2,4 miljoen mensen blijken te zijn verzameld door een Chinees bedrijf, dat banden heeft met de Chinese veiligheidsdiensten. De databank is gelekt naar de internationale pers.

Het gaat om tal van gegevens, zoals adresgegevens, berichten op sociale media, persoonlijke foto's en relatiestatussen, maar ook informatie die minder makkelijk online te vinden is, zoals bankgegevens en zelfs complete psychologische profielen. De meeste informatie is van openbare kanalen gehaald, een deel is volgens experts mogelijk verkregen via cyberaanvallen.

De databank van het Chinese techbedrijf Zhenhua Data bevat met name politici, rijke zakenlui, journalisten en mediapersoonlijkheden. Ook hun naasten worden soms in kaart gebracht. De informatie lekte vanuit China naar een Amerikaanse professor, die tot 2018 doceerde aan de Peking Universiteit maar om veiligheidsredenen het land ontvluchtte. Hij deelde zijn bevindingen met journalistieke organisaties en een Amerikaans cybersecurity-bedrijf.

Zo’n tien procent van de databank kon door de Amerikaanse experts worden geanalyseerd. Daarbij kwamen 52.000 profielen van Amerikanen boven water, 35.000 profielen van Australiërs, 10.000 Indiërs en 9700 Britten.

De profielen zijn in de databank gerangschikt op basis van urgentie. Een deel wordt aangeduid als extra belangrijk.Direct bewijs dat de Chinese veiligheidsdiensten opdracht gaven voor het verzamelen is niet gevonden. Wel zijn de Chinese Volkspartij en het Chinese leger klanten van het bedrijf.

Alles bij de bron; RTL

De toepassing en implementatie van de Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (Wiv) laat 2 jaar na de invoering nog steeds te wensen over. Dat concludeert toezichthouder CTIVD in een rapport over de Wiv, in de volksmond ook wel sleepwet genoemd.

Over de in mei 2018 ingevoerde wet is een flinke discussie gevoerd, politiek en maatschappelijk. Groot twistpunt was de mogelijkheid om in onderzoeken naar mogelijk verdachte personen en/of organisaties grote hoeveelheden data te onderscheppen - bulkdata - ook van mensen die geen voorwerp van onderzoek zijn en dat ook nooit zullen worden. "Het verzamelen en verder verwerken van bulkdatasets heeft een grote impact op de grondrechten van burgers", aldus de CTIVD. Later deze maand komt de toezichthouder met een specifiek rapport hierover.

De bulkdatasets mogen 1,5 jaar bewaard blijven en moeten daarna vernietigd worden. Omdat nu blijkt dat het om een nog complexere en tijdrovendere klus gaat dan aanvankelijk gedacht, ziet de CTIVD dat de diensten 'kunstgrepen' uithalen om zo de bewaartermijn van bulkdatasets te verlengen. Dat is onrechtmatig en in strijd met de eigen wet.

De implementatie van de wet is nog altijd niet afgerond. Een onafhankelijke organisatie is met een aanvullend onderzoek hiernaar bezig, de bevindingen worden eind dit jaar verwacht.

Alles bij de bron; RTL