Het anti-piraterijverdrag ACTA kenmerkt zich door een wolk van geheimzinnigheid, achterkamertjespolitiek en een dikke vinger van de Amerikaanse filmindustrie. Waarom ACTA verder gaat dan SOPA en PIPA. Veel anti-piraterijmaatregelen blijken verstopt te zitten in "normale" handelsovereenkomsten tussen de Verenigde Staten en andere landen.

En handelsovereenkomsten hebben het voordeel dat de totstandkoming ervan geheim kan worden gehouden. Men kan zelfs de tekst van een dergelijk verdrag onder de pet houden, tot aan de vaststelling toe. Pas als er over moet worden gestemd, wordt de inhoud van het verdrag openbaar. Maar dan kan die niet meer worden aangepast. 

Consequenties voortvloeiend uit het verdrag kunnen strijdig blijken met lokaal geldende wetgeving. Als dat het geval is, dan moet de lokale wetgeving worden aangepast aan de handelsovereenkomsten, niet andersom.

Dat is bij de vaststelling van wetten anders. De totstandkoming daarvan en de eventuele wijzigingen worden in een openbaar debat en op democratische wijze afgehandeld. Het publiek kan tijdens dat proces een opinie vormen en daarmee druk uitoefenen op democratisch gekozen bestuurders.

Alles bij de bron; webwereld