Het mag gezegd, we zijn behoorlijk, zeg maar onbegrijpelijk laks als het om de bescherming van onze rechten gaat. Niet dat we er ongevoelig aan zijn als ze ons worden afgenomen of als ze worden beknot, maar ons verzet is al te vaak heel passief. We zijn zo zeker dat, als het gebeurt, daar ook een goeie reden voor zal zijn, en dat aan het eind van de rit alles wel weer goedkomt, alles wel weer ‘normaliseert’.
Dat de geschiedenis iets anders vertelt, gaat te vaak gewoon aan ons voorbij. Dat politici er soms ook verborgen agenda’s op nahouden, of er een mening op na kunnen houden die niet zozeer door het algemeen belang gevoed wordt, is iets waar we allicht net niet lang genoeg bij stilstaan.
Precies een maand zijn we nu in België verwijderd van Vlaamse en Federale verkiezingen, en op Europees niveau kunnen we dan meteen ook onze stem laten gelden. ... Het zijn de eerste verkiezingen sinds Edward Snowden het deksel heeft gelicht van de onwelriekende put van dataretentiepraktijken die de Amerikaanse (NSA) en Britse (GCHQ) inlichtingendiensten er op na houden.
...Vorig jaar waren er verkiezingen in Duitsland, in het najaar, toen ik in Berlijn mocht zijn. Tijdens een rit door de stad en daarbuiten zag ik minstens vier partijen die openlijk uitpakten met leuzen die de kiezer erop opmerkzaam maakten dat zij garant zouden staan voor hun privacy.
Het benieuwt me hoe dit nu in Nederland en België zal zijn, landen die met hun eigen praktijken de fatsoensnorm al behoorlijk overschrijden, maar waar de burger paradoxaal genoeg de schouders ophaalt en het probleem niet lijkt te zien.
...Wat we in de naweeën van 9/11 hebben gezien aan normverschuivingen inzake respect voor mensenrechten (en dat gaat heus veel verder dan louter respect voor onze privacy) grenst aan het onwaarschijnlijke, en doet vermoeden dat we ons stilaan op een glijdende helling begeven. Eens we daar aan het schuiven gaan, is een terugkeer zo goed als onmogelijk. Een aantal van de eens verworven rechten zijn zwaar onder druk komen te staan, en het zijn de politici die nu de burger in bescherming dienen te nemen.
Zoals het aan de burger is om na te denken over zijn of haar toekomst en voor die politici te kiezen die deze zorgen delen en er hun handen voor uit de mouwen durven te steken. Ieder zijn verantwoordelijkheid in dit verhaal. Het is nu uitkijken naar politici die dit niet te onderschatten aandachtspunt een strijdpunt waard vinden.
Alles bij de bron; deRedactie