De gemeente Eindhoven voorzag vorig jaar 53 inwoners van de wijk Blaarthem van een gratis Ring-deurbelcamera, maar nog geen van de deelnemers aan de pilot heeft beelden met de politie gedeeld. Het project Digitale deurbel had als doel om de wijk veiliger te maken.

Politie hoopte dat door de deurbelcamera opgenomen beelden gedeeld zouden worden. "Dat materiaal kan heel goed van pas komen bij de opsporing van strafbare feiten. Dat doen we nu al veelvuldig. Maar in elk geval heeft zo'n digitale bel een afschrikwekkend effect op mensen met kwade bedoelingen", stelde politieagent Paul van Dijk vorig jaar bij de start van de pilot tegenover het ED.

Geen van de deelnemers heeft echter beelden gedeeld, zo laat de gemeente Eindhoven weten. Om de beelden te delen moeten die worden opgeslagen op de servers van Ring. Hiervoor moeten gebruikers een abonnement afsluiten, wat drie euro per maand kost. Vervolgens kan de gebruiker zich aanmelden bij het project 'Camera in Beeld' van de politie. Geen van de deelnemers heeft een dergelijk abonnement afgesloten.

Camera in Beeld is een database die informatie over particuliere beveiligingscamera's in Nederland bevat. De database geeft politie een overzicht van welke camera’s waar hangen en waar zij opnames van maken. In het geval van een misdrijf kan politie de beelden opvragen. Bij een pilot met deurbelcamera's in Almere moesten inwoners, om deel te kunnen nemen, verplicht hun camera wel bij Camera in Beeld aanmelden. In een jaar tijd werden twaalf keer beelden opgevraagd die de deurbelcamera's hadden gemaakt.

Alles bij de bron; Security

De stichting Privacy by Design wil gebruikers van de IRMA-authenticatieapp privacyvriendelijk coronatestuitslagen laten ophalen en tonen aan derden. Volgens de initiatiefnemers is hun platform voor gegevensverwerking veiliger dan andere projecten.

De stichting verwijst daarbij naar de app die de Chinese overheid wereldwijd beschikbaar heeft gesteld voor reizigers en het Covid Passport dat de International Air Transport Association op dit moment ontwikkelt. 

De stichting zegt dat het Nederlandse ministerie van Volksgezondheid geen eigen nieuwe app hoeft te ontwikkelen. Het ministerie kan de IRMA-app gebruiken omdat die al operationeel is en de wensen voor een privacyvriendelijke omgang met data volgens de stichting al bereikt.

Gebruikers van het IRMA-platform moeten informatie over hun leeftijd en adres opgeven bij het instellen ervan. Het platform bevestigt die informatie, maar deelt die niet zelf met derde partijen. Deze partijen krijgen op deze manier geen directe toegang tot gevoelige gegevens als ze deze willen verifiëren.

Bovendien maakt het gedecentraliseerde identiteitsplatform IRMA gebruik van geavanceerde cryptografie op basis van het opensource-authenticatieplatform Idemix. Volgens de initiatiefnemers is de gegevensverwerking van de IRMA-app privacyvriendelijker dankzij zijn gedecentraliseerde architectuur. Bij andere managementsystemen, zoals iDIN, worden de data centraal verwerkt.

Alles bij de bron; Tweakers

Eind 2019 ontsloeg het bedrijf Laurence Berland, Kathryn Spiers en een aantal andere medewerkers die tegen het beleid van het bedrijf hadden geprotesteerd. Google zegt dat de twee werknemers interne veiligheidsregels schonden. De protesten waren onder andere gericht tegen een Google Cloud-proef bij de grensbewaking in de Verenigde Staten. Ook zouden sommige medewerkers het niet eens zijn met de gecensureerde versie van de zoekmachine van de techgigant in China.

De National Labor Relations Board (NLRB) oordeelt nu dat zij onterecht zijn ontslagen en dat het bedrijf de schade moet vergoeden. Als Google weigert, zal het tot een rechtszaak komen.

Spiers zegt dat de aanklacht van de NLRB ervoor kan zorgen dat Google de schade moet vergoeden, maar dat haar "reputatie niet kan worden hersteld". Google benadrukt dat de werknemers de interne regels hebben overtreden.

Alles bij de bron; NU

Op verzoek van de commissie Sociale Zaken en Werkgelegenheid onderzocht het Rathenau Instituut de rol die digitale monitoringstechnieken spelen op de werkvloer en hun invloed op de kwaliteit van het werk.

Digitale technieken spelen een steeds grotere rol in het personeelsbeleid van organisaties. Bedrijven zetten ze in bij het aannemen van nieuw personeel, het controleren en aansturen van medewerkers en bij hun ontwikkeling en ondersteuning. Daarbij ontstaan steeds meer mogelijkheden. Gezichtsanalyses en games worden gebruikt bij videosollicitaties, screenshots om thuiswerkers te controleren en er zijn apps om de gezondheid te meten. 

Het onderzoek laat zien dat de meeste digitale middelen in beginsel een nobel doel hebben. Maar ondertussen veranderen ze ook de arbeidsverhoudingen en kunnen ze leiden tot een beperkt beeld van wat waardevol werk is. Het rapport laat verder zien dat ze de privacy van werkenden kunnen schaden, tot discriminatie kunnen leiden bij werving- en selectieprocessen en kunnen bijdragen aan een toenemende werkdruk.

Het Rathenau Instituut waarschuwt voor doorgeschoten monitoring op werkvloer. Digitale middelen zijn er om ons te ondersteunen in ons werk en moeten geen robot maken van de werkenden.

Alles bij de bron; Rathenau Instituut

In oktober 2018 kwam Brussel samen met Facebook (ook eigenaar van Instagram en WhatsApp), Google (eigenaar van YouTube) en Twitter tot een gedragscode waarbij de bedrijven beloofden de verspreiding van desinformatie op hun platformen tegen te gaan.

"Maar we moeten verdergaan en omgaan met de tekortkomingen die uit pure zelfregulering naar voren zijn gekomen", aldus Eurocommissaris Jourova. 

Door strenger toe te zien op de handhaving, wil de Europese Commissie voorkomen dat bedrijven als Facebook en Google geld verdienen aan desinformatie op hun platformen. Ook wil Brussel betere manieren ontwerpen om nepaccounts te bestrijden.

De regels moeten vastgesteld worden in de Digital Services Act, die later deze maand wordt gepresenteerd. In de conceptregels staat dat internetbedrijven verantwoording moeten afleggen over hun algoritmes en advertenties op hun platforms moeten delen met toezichthouders en onderzoekers.

Nadat de regels zijn gepresenteerd, moeten ze nog langs de EU-lidstaten en het Europees Parlement voordat ze formeel in werking kunnen treden. 

Alles bij de bron; NU

Een postbode (20) is door de rechtbank veroordeeld tot 240 uur werkstraf en vier maanden voorwaardelijke celstraf voor grootschalige identiteitsfraude en internetoplichting.

De verdachte maakte foto’s van poststukken en belborden van woningen en maakte met die gegevens valse mailadressen en accounts aan. Hij kocht voor duizenden euro’s aan kleding en schoenen, koos bij elke bestelling voor ‘achteraf betalen’ en paste het bezorgadres aan. Nietsvermoedende slachtoffers kregen weken later allerlei aanmaningen. 

Hij liep tegen de lamp toen mensen opgelicht werden met voetbalkaartjes. De man zat enige tijd vast, maar hervatte zijn acties toen hij weer vrij was. Het OM, dat een zwaardere straf had geëist, gaat mogelijk in beroep. 

Alles bij de bron; Cops-in-Cyberspace

De coronacrisis betekent voor veel bedrijven onzekerheid. Managers proberen van alles om de situatie onder controle te houden. Een aantal doet dat door het personeel continu op de vingers te kijken, al dan niet via spionagesoftware of een camera die altijd aan moet staan tijdens het thuiswerken. 

Dat ziet ook Diederik Diercks, directeur van een mediationbureau dat gespecialiseerd is in conflictmanagement in organisaties en helpt jaarlijks bij zo’n 1200 bedrijfsconflicten. 

Diercks zag de controlerende baas sowieso al voorbijkomen in zijn bedrijfsmediationpraktijk. Maar sinds de coronacrisis gedragen deze leiders met controleneiging zich nog wat extremer door bijvoorbeeld ‘spionagesoftware’ te installeren, zegt Diercks. ,,Dat zijn vaak dezelfde personen die ook totaal geen begrip hebben voor thuiswerken met kinderen, of mensen met een partner met corona."

Getapp, een vergelijkingssite voor zakelijke software, onderzocht het gebruik van controlesoftware. De enquête op de site werd 1230 keer ingevuld, door werknemers en managers uit verschillende mkb-sectoren en organisaties. Bijna 40 procent van de respondenten bevestigde het gebruik van deze software. Ruim 20 procent gaf aan dat er pas sinds de coronacrisis, vanwege het thuiswerken, op deze manier gecontroleerd wordt.

Van alle ondervraagde leidinggevenden geeft 65 procent aan deze ‘spionagesoftware’ te gebruiken om meer vertrouwen te krijgen in de werknemers. In bijna de helft van de gevallen wordt via de software het tijdstip van in- en uitloggen bijgehouden. Ruim een kwart van de werkgevers die aan het onderzoek meededen zeggen de middelen te gebruiken om het aantal muisbewegingen en toetsaanslagen bij te houden en audiogesprekken mee op te nemen.

...Zodra we te veel druk ervaren vervallen we snel in basisreacties, zegt Diercks. Reacties die vanuit ons reptielenbrein komen als we ons onveilig voelen, ook wel bekend als fight, flight or freeze. ,,Iedereen voelt zich prettiger bij veiligheid en zekerheid, ook managers. Daarom gaan we dat voor onszelf creëren door herkenning en herhaling op te zoeken. In crisistijd proberen controlerende leiders bijvoorbeeld heel duidelijke regels op te stellen. Het is een soort ouderschap. Dan is de reactie van de werknemers dat ze zich als kind gaan gedragen, sommige zullen zich tegen je gaan verzetten. Hoe minder vertrouwen je geeft, hoe minder je terugkrijgt van je personeel.” 

Diercks: ,,Iedereen heeft behoefte aan een veilige plek, autonomie en gezien worden. Wanneer je dat niet biedt, komt er een tegenreactie op gang. Het puberende kind komt dan tevoorschijn.”

Alles bij de bron; AD

Nu onze offline en online wereld steeds meer met elkaar verweven zijn, neemt ook de invloed van onze online acties op onze fysieke wereld toe. Met name op het gebied van communicatie en het delen van persoonlijke informatie kan dit vervelende gevolgen hebben.

Kaspersky onderzocht twee belangrijke consequenties van het delen van persoonlijke gegevens in het openbaar: ‘doxing’ en de verkoop van persoonlijke gegevens op het dark web. Hierbij kan toegang tot gevoelige gegevens, zoals medische dossiers of identificatie-informatie, al minder kosten dan een kopje koffie...

...Doxing vindt plaats wanneer een persoon privé-informatie over een andere persoon deelt, zonder hun toestemming met als doel diegene in verlegenheid te brengen, te kwetsen of anderszins in gevaar te brengen. Gebruikers verwachten doorgaans niet dat persoonlijke informatie naar het publieke domein lekt, en zelfs als dit het geval is, anticiperen ze niet op de schade die dat zou kunnen aanrichten. Maar de praktijk laat zien dat doxing zo ver kan gaan als het hacken van de accounts van het doelwit - een service die tegenwoordig op het dark web wordt aangeboden.

De gevolgen van misbruik van persoonsgegevens zijn aanzienlijk. Gegevens die op het dark web worden verkocht, kunnen worden gebruikt voor afpersing, uitvoering van oplichting en phishing, en directe diefstal van geld. Bepaalde soorten gegevens, zoals toegang tot persoonlijke accounts of wachtwoorddatabases, kunnen niet alleen worden misbruikt voor financieel gewin, maar ook voor reputatieschade en andere soorten sociale schade, waaronder doxing...

...Lees het volledige rapport ‘Dox, steel, onthul. Waar komen uw persoonsgegevens terecht?’ voor meer informatie over doxing-praktijken en gegevensmisbruik op Securelist.

Alles bij de bron; ExecPeople